10 توصیه برای پرورش میگوی موفق (قسمت پایانی- احداث استخر نرسری)

پرورش دهندگان میگو معمولاً لارو خریداری شده از کارگاه های تکثیر را مستقیماً در استخرهای پرورش ذخیره سازی می کنند. ریسک این کار، نسبتاً بالاست چرا که سیستم ایمنی پست لاروها هنوز به حد کافی تکامل پیدا نکرده است.

احداث سامانه های نوزادگاهی، علیرغم تحمیل هزینه برای زیرساخت، ریسک یاد شده را تا حد زیادی کاهش می دهد زیرا پرورش دهندگان را نسبت به افزایش توان سیستم ایمنی میگوها مطمئن می سازد.

به این منظور، پست لاروهای تهیه شده از کارگاه های تکثیر با تراکم بالا (حدود 2000 پست لارو در متر مکعب) در مخازن و یا استخرهای کوچک نرسری ذخیره سازی شده و به مدت تقریباً یک ماه در این سازه نگهداری می شوند. کوچک بودن اندازه استخرها و مخازن نوزادگاهی به این معنی است که نهاده ها و ووردی های مورد نیاز برای دوره 30 روزه، نسبتاً کمتر از پرورش در استخر های بزرگ بوده و به این ترتیب تلفات میگوها و هزینه تولید کاهش خواهد یافت (در خصوص مزایا و مدیریت سامانه های نوزادگاهی، فایل پاورپوینت مربوطه را از اینجا دریافت نمائید).

10 توصیه برای پرورش میگوی موفق (قسمت نهم)

استفاده از پروبیوتیک در زمان مناسب

پروبیوتیک ها باکتری های سودمندی هستند که می توانند موجب بهبود در رشد میگو، پیشگیری از استرس و بیماری و نیز حفظ کیفیت مناسب آب استخر شوند. بهتر است پروبیوتیک ها از همان ابتدای شروع دوره پرورش مورد استفاده قرار گیرند تا موجب خوگیری مناسب تر و بهبود کیفیت محیط زندگی میگوهای جوان گردند. علاوه بر این پیشنهاد می شود در موارد استرس زا همچون تعویض آب و یا انجام صید سرک نیز از پروبیوتیک استفاده شود. باکتری های سودمند با ارتقاء سلامت در دستگاه گوارش و کمک به حفظ کیفیت محیط زندگی میگو، به کاهش میزان استرس کمک می کنند.

ادامه دارد

10 توصیه برای پرورش میگوی موفق (قسمت هفتم)

استفاده از توری بقاء (net Hapa)

تعداد کل پست لارو خریداری و تحویل گرفته شده از کارگاه های تکثیر را معمولا نمی توان به صرف شمارش یک نمونه از کیسه های انتقال با قطعیت مشخص نمود. از آن گذشته، پس از ذخیره سازی نیز، مزرعه داران اغلب، (تا مدتی) از نمونه گیری اجتناب می کنند. با این حال، دانستن نرخ بازماندگی، 24 ساعت پس از ذخیره سازی اهمیت فراوان دارد. این موضوع می تواند تصویر واضح تری از جمعیت میگوی درون استخر پس از ذخیره سازی و تحمل استرس ناشی از فرآیند خودهی در اختیار مدیران مزارع قرار دهد.

به این منظور می توان از سبد یا توری بقاء کمک گرفت. ساخت توری بقاء (net Hapa) به روش های مختلفی امکان پذیر است. نمونه ای از این وسیله، در تصویر بالا نشان داده شده است. اما برای ساخت آن می توان حتی از یک سبد استفاده نمود که وجوه اطراف و تحتانی آن توسط توری با چشمه حدودا یک میلی متر پوشانده شده باشد. برای کار با این توری، در هنگام ذخیره سازی (پس از مرحله خودهی یا Acclimatisation) تعداد 100 قطعه لارو در سبد ریخته شده و در استخر به صورت شناور قرار داده می شود. 24 ساعت بعد از ذخیره سازی، می توان با شمارش کل پست لاروهای زنده، درصد بقاء جمعیت لارو را بعد از فرآیند خودهی محاسبه نمود. این اطلاعات، می تواند در مدیریت تغذیه صحیح برای میگوهای ذخیره سازی شده و پرهیز از غذادهی بیشتر و یا کمتر از حد مناسب، مفید باشد.

(ادامه دارد)

10 توصیه برای پرورش میگوی موفق (قسمت چهارم)

کالیبره کردن دائم تجهیزات ثبت پارامتر

هرچند شاید این موضوع در ابتدا به نظر ساده برسد اما حتما تلاش کنید قبل از شروع هر دوره پرورش، تجهیزات ثبت پارامتر در مزرعه خود را کالیبره نمائید. این موضوع می تواند شامل اکسیژن متر، pH متر، شوری سنج و حتی تهیه کیت های شیمیائی مختلف شود. عدم کالایبراسیون مناسب تجهیزات ثبت پارامتر در ابتدای دوره، می تواند سبب بروز خطا در اعلام عوامل فیزیکی و شیمیائی آب شود که به نوبه خود سوء مدیریت در مزرعه و عدم اقدام به موقع برای رفع بحران های مدیریتی را در پی خواهد داشت. در عوض، کالیبره کردن تجهیزات، با ارائه مقادیر واقعی و دقیق از پارامترهای مختلف آب و بستر، به شما در اتخاذ تصمیم های مناسب، به موقع و کارآمد مدیریتی کمک خواهد رساند.

(ادامه دارد)

اهمیت مدیریت بهینه کارگاه های تکثیر میگو (فایل ارائه)

 

به منظور ارائه راهکارهای فنی عملی و موثر برای عملیات تکثیر میگوارائه راهکارهای مدیریت بهینه عملیات تکثیر امری ضروری شناخته می شود. این راهکارها می بایست در زمینه هایی همچون:

    زیرساخت ها ، ایمنی زیستی، کمّیت و کیفیت آب مورد استفاده، کاربرد مواد و مکمل های غذایی، داروئی و شیمیائی،      

          همچنین مدیریت بخش های مختلف کارگاه های تکثیر همچون نگهداری مولدین، تخمریزی، لاروی، غذای زنده و ... تهیه و تدوین گردد.

علاوه بر این، با توجه به مسیرها و نقاط بحرانی احتمالی در روند تولید لارو، لازم است پایش مداوم و مستمر روش ها و فرآیندها در تمامی بخش های عملیاتی در کارگاه های تکثیر میگو مورد توجه قرار گیرد.

از ارکان قطعی وبلامنازع جهت تسهیل در پایش عملیات، مستند سازی و ثبت وقایع، روش ها، فرآیندها و فعالیت هاست.

دانلود

اهمیت بالانس املاح در آب های لب شور و شور

چندی پیش در یکی از مقالات آقای کلود بوید در خصوص ترکیب آبهای لب شور ،مطلب جالبی مطالعه می کردم که شاید از نقطه نظر بسیاری از دانشمندان و خبرگان علوم محیط زیست و شیلات از بدیهیات است ولی تاکنون بسیار شاهد بوده ایم که همین امور بدیهی در مرحله مکانیابی در  احداث مجتمع های آبزی پروری مد نظر شرکت های مشاور و یا ناظر قرار نگرفته است .

در حقیقت ترکیب املاح موجود در آب خوریات و یا مناطق مصبی ،بسته به میزان املاح موجود در آب ورودی به این منابع،کم و بیش تفاوت هائی با آب دریا حتی در شوری های مشابه دارد.تا وقتی این تفاوتها را بصورت تعریف شوری تام (مقدار املاح موجود در آب)در نظر بگیریم نگرانی خاصی وجود نخواهد داشت اما موضوع اصلی و مورد نظر در این بحث،اختلاف مقدار هریک از عناصر در آب دریا با آب منابع مورد مطالعه و از طرفی بالانس این عناصر نسبت به یکدیگر می باشد.

 این بالانس در راه اندازی فرآیندهای متابولیک ،فیزیولوژیک و هموستاتیک بدن موجود پرورشی نقش بسیار مهمی ایفا می کند.برخی از آنزیم ها(موسوم به متالوآنزیم ها) در بدن موجودات زنده،برای فعالیت خود ،نیاز به وجود یون های فلزی خاصی(منیزیم،کلسیم،پتاسیم و سدیم)دارند.از طرفی فعالیت پمپ های انتقال فعال مواد به درون سلول و یا ترشح مواد به خارج آن نیازمند حضور یونهای معدنی خاصی در محیط سلول است.تنظیم اسمزی در خون یاهمولنف موجود پرورشی(ماهی،میگو  )شاید یکی از شناخته شده ترین مثالها جهت نشان دادن اهمیت ترکیب یونی متناسب درمایعات بدن این موجودات باشد چرا که هرگونه اختلال در این ترکیب میتواند منجر به بروز مشکل در حفظ اسمولاریته بدن ،صرف انرژی به منظور برقراری تعادل مجدد،کاهش راندمان تغذیه و انرژی و در نهایت افزایش هزینه تولید گردد.

چندماه قبل در خلال بحثی که در سایت Shrimp News بین اعضاء شروع شده بود،آقای  Mathew Briggs جدولی ارائه کرد که به نوعی میتوان از آن به عنوان شاخصی برای تعیین میزان املاح در آبهای شور و لب شور استفاده نمود.

این جدول به شرح ذیل است:

عنصر	Ca	Mg	K	Na	Cl	SO4
ضریب	11.6	39.1	10.7	304.5	551	78.3

از اعداد موجود در این جدول میتوان مشخص کرد در شوریهای مشخص ،میزان مطلوب و نزدیک به آب دریا برای هر عنصر(درج شده در این جدول) باید در چه محدوده ای قرار داشته باشد.به عنوان مثال در شوری 31 گرم در لیتر باید مقدار شوری(31)را در ضریب مندرج ذیل هر عنصر ضرب کرد تا عدد موجود در شوری موصوف حاصل گردد :

برای نمونه عنصر منیزیم باید در شوری 31 گرم در لیتر به مقدار(1212=31*39.1)میلیگرم در لیتر باشدو مقادیر کمتر و یا بیشتر از آن میزان اختلاف با آب دریا را در خصوص عنصر منیزیم نشان میدهد.

اهمیت خاک بستر در آبزی پروری

مقاله "خاک در آبزی پروری" نوشته آقای Claude E Boyd را چندی پیش ترجمه کردم و در صفحه مقالات قرار دادم.این مقاله از نظر اهمیتی که در مدیریت مزارع پرورش آبزیان دارد شاید جزء معدود رفرنس های معتبر در اینترنت باشد.البته آقای بوید تقریباً معرف حضور تمامی دست اندر کاران علوم شیلات و آبزی پروری هست و نیازی به معرفی ندارد.ترجمه این کتابچه راهنما را در آدرس زیر قرار داده ام.امیدوارم مورد استفاده قرار گیرد:

لینک دانلود

کاربرد جدیدی برای سینی های غذادهی

تصویر فوق اواخر سال 2013در یکی از شماره های Aquaculture Asia Pacific منتشر شد.در این تصویر سیستمی توضیح داده شده که یکی از مزارع پرورش میگو در رایونگ تایلند از اون در مدیریت و پیشگیری از بیماریها استفاده می کنه.

سیستم فوق مبتنی بر این فرضه که میگوهای در حال پوست اندازی تمایل دارند به ناحیه ای برن که از میگوهای قویتر ،که معمولاً در ناحیه غذادهی پرسه می زنند  در امان باشن. به همین علت نوار حاشیه ای بین منطقه تجمع لجن(Sludge zone) که بطور معمول شرایط نامطلوبی داره و ناحیه غذادهی (Feeding zone) رو برای خودشون انتخاب می کنن( این نواحی مجزا در استخرهایی که گردش آب توسط دستگاه های هواده اعمال میشه بوجود میاد). 

مدیران مزرعه رایونگ، تعداد سه عدد سینی رو در همین نوار حاشیه ای قرار می دن.اسم این سینی ها رو هم ،سینی های  ICU که احتمالاً مخفف Intensive Care Units هست(و بطور معمول به مخازن یا استخرهای مراقبت ویژه از لاروها یا میگوهای ضعیف گفته می شه) گذاشته اند.

به این ترتیب ، در زمانهای نزدیک به پوست اندازی تجمعی و یا بر اساس بیومتری ،غذا رو با مواد جاذب و ویتامین C مخلوط می کنن و در سینی ها (از جمله همین ICU ها) قرار می دن تا میگوها اعم از ضعیف و قوی رو بتونن به سینی ها جذب کنن(و مسلماً میگوهای قویتر ابتدا به سینی های واقع در منطقه غذادهی سرکشی می کنن).میگوهایی که از سینی های ICU نمونه برداری می شن مورد بررسی ظاهری و آزمایشگاهی قرار می گیرن تا اگر موردی مشاهده شد مدیر مزرعه فرصت داشته باشه در برابر بحران احتمالی عکس العمل مقتضی نشون بده.

البته باید در نظر داشت ،پارامترهای آب حتی در نواحی قرارگیری سینی های ICU هم نباید در محدوده خطرناک قرار داشته باشه.