پرورش میگو در آلاباما (فیلم) قسمت دوم

لینک دانلود

اتفاقات شبانه در مزارع پرورش میگو (قسمت هفتم)

رفتار میگو

تغذیه

میگوها در ساعات شب رفتار شکارچی از خود نشان می دهند. در واقع در این ساعات میگو ها ترجیح می دهند به جای آن که منتظر زمان توزیع غذا بمانند، به طور مستقل به دنبال خوراک کاوش کنند و به همین دلیل از گله جدا می شوند. به این ترتیب، در ساعات شب، میزان غذادهی می بایست کاهش یابد تا میگو به مصرف غذای باقیمانده از وعده های قبل در بستر استخر بپردازد. مزرعه داران با این کار قادر خواهند بود، ضریب تبدیل غذایی بهتری به دست بیاورند.

پرورش میگو در آلاباما (فیلم) قسمت اول

این فیلم ها مربوط به سال ها قبله (بیش از ده سال) که اطلاعات خوبی در زمینه پرورش میگو در آب های درون سرزمینی و دارای شوری کم به شما ارائه می ده.

این مجموعه دارای 9 ویدئو هست که ویدئو اولش رو می تونید در این پست دانلود و مشاهده بفرمائید:

لینک دانلود

پرورش میگو فوق متراکم (فیلم)

با سلام

یکی از مطالب پرطرفدار در سال های اخیر در زمینه پرورش میگو، پرورش در سیستم فوق متراکمه و طی همین یکی دو سال اخیر، تعداد زیادی وبینار در فضای مجازی در این زمینه برگزار شده. در این مطلب تلاش کرده ام چند فیلم از وبینارهای برگزار شده در ارتباط با پرورش متراکم ارسال کنم که امیدوارم مورد توجه علاقمندان قرار بگیره.

فوق متراکم1

فوق متراکم2

فوق متراکم3

فوق متراکم4

فوق متراکم5

فوق متراکم6

اتفاقات شبانه در مزارع پرورش میگو (قسمت ششم)

 

نوشته : Soraphat Panakorn

ترجمه: علی قوام پور

رفتار میگو

پوست اندازی

میگوها در هر زمانی قادر به پوست اندازی هستند اما این فرآیند به میزان pH بستگی دارد. اگر pH بالاتر از 8.3 باشد، میگو تا زمان افت این پارامتر، آغاز پوست اندازی را به تعویق می اندازد. pH ایده آل برای پوست اندازی در میگو، بین 7 تا 8 است. به همین دلیل است که در استخرهایی که رنگ آب به واسطه تراکم فیتوپلانکتون ها نشانگر مقادیر pH بالاتر از 8.3 است، پوست اندازی میگوها در ساعات شب به وقوع می پیوندد.

در زمان پوست اندازی، میگوها به میزان دوبرابر میزان معمول نیاز به اکسیژن پیدا می کنند. شروع سخت شدن پوسته در میگوهایی که پوست اندازی نموده اند تنها به 3 تا 4 ساعت نیاز دارد. اگر طی این مدت پوسته استحکام مناسب را پیدا نکرد، میگو تلف خواهد شد. در طول پوست اندازی، میگو برای تشکیل پوسته جدید، به جذب مواد معدنی از آب می پردازد. لذا در این زمان پرورش دهندگان می بایست توجه ویژه ای به قلیائیت و میزان مواد معدنی محلول در آب معطوف نمایند.

کاهش تغذیه در ساعات عصر، نشانه ای بر نزدیک شدن به پوست اندازی است. به عنوان راهنما، تخمین سرانگشتی مدت زمان بین دو بار پوست اندازی  را می توان از برآورد تقریبی طول بین نوک روستروم تا انتهای تلسون بر حسب سانتیمتر پیش بینی نمود. این مقدار برای پیش بینی زمان بین دوبار پوست اندازی، مفید است. به عنوان مثال، هرگاه این طول در زمان یک پوست اندازی در حدود 7 سانتیمتر باشد، می توان حدس زد که میگوها بین 7 تا 8 روز بعد نیز پوست اندازی بعدی را تجربه خواهند نمود.

به این منظور لازم است پرورش دهندگان، زمان هر بار پوست اندازی را ثبت و پوست اندازی بعدی را تخمین بزنند. به علاوه مدیران مزارع پرورش می بایست کاهش تغذیه را تشخیص داده، از هواده های کمکی در شب پوست اندازی استفاده نموده و با استفاده از پروبیوتیک های اکسید کننده H2S ، از عاری بودن محیط بستر از این گاز خطرناک اطمینان حاصل کنند. همچنین، در این مواقع، پرورش دهندگان باید در شرایط تراکم بالا، پائین بودن مواد معدنی طی پوست اندازی قبلی و یا در شوری های پائین، نسبت به استفاده از مواد معدنی مکمل اقدام نمایند.

قلیائیت می بایست در محدوده 120 پی پی ام حفظ شود. صبح بعد از پوست اندازی، پرورش دهندگان باید میگوها را بررسی و پارامترهای آب را مورد ارزیابی قرار دهند. اگر میگوهای مرده و یا دارای پوسته نرم، کاهش قلیائیت بیش از 20 پی پی ام، مرگ پلانکتونی و یا افت pH در حدود 0.3 تا 0.5 واحد (کمتر از pH روز قبل) مشاهده شد، لازم است فوراً مکمل مواد معدنی به آب اضافه شده و این اقدام در پوست اندازی بعد نیز تکرار گردد./.

اتفاقات شبانه در مزارع پرورش میگو (قسمت پنجم)

نوشته : Soraphat Panaakorn

ترجمه: علی قوام پور

 

فیتوپلانکتون ها

طی ساعات شب، در زمانی که تولید اکسیژن توسط فیتوپلانکتون ها اتفاق نمی افتد، pH کاهش پیدا نموده و جذب مواد معدنی نسبت به ساعات روز نیز دجار افت می شود. میگوها برای پوست اندازی، میزان بالایی از مواد معدنی را مورد استفاده قرار می دهند.

در زمان هایی که میزان مواد معدنی در محیط کم باشد، مرگ پلانکتونی نیز آغاز می شود. در چنین مواردی پرورش دهندگان متوجه کاهش pH به میزان حدود 0.3 تا 0.5 واحد در استخر پرورش (نسبت به روز قبل) گردیده و  می توانند کراش انبوه پلانکتونی را ظرف دو روز آتی پیش بینی نمایند. در این شرایط، لازم است مدیریت مناسبی بر استخر پرورش، اعمال گردد.

هرگاه لازم باشد پرورش دهندگان برای تقویت میگوها در روند پوست اندازی اقدام به افزودن مواد معدنی به آب نمایند، می توانند این کار را در ساعات شب انجام دهند. اما هرگاه این اقدام برای تقویت شکوفایی پلانکتونی باشد، می بایست در ساعات اولیه صبح صورت پذیرد.

مرگ پلانکتونی می تواند یکی از بدترین کابوس های مدیران مزارع پرورش میگو قلمداد شود. در چنین مواقعی، pH و اکسیژن محلول دچار افت ناگهانی می شوند. علاوه بر این مواد آلی بستر افزایش یافته و بر جمعیت میکروارگانیسم ها به طور ناگهانی طی مدتی کوتاه افزوده و مقادیر بالایی از گازهای سمی آزاد می گردد. تمامی این موارد بر سلامت میگوهای درون استخر اثر سوء خواهد داشت.

به منظور جلوگیری از مرگ پلانکتونی لازم است نسبت مناسبی از مواد معدنی در آب استخر موجود باشد. به این منظور می بایست مقدار کلسیم، منیزیم، پتاسیم و سایر عناصر دائما مورد ارزیابی واقع شود. این ارزیابی و افزودن مواد معدنی به آب به حفظ پایداری شکوفایی جلبکی کمک می کند. علاوه بر این، میکروارگانیسم هایی که در تبدیل مواد آلی به معدنی مفید هستند می توانند با فراهم آوردن عناصر مورد نیاز کافی در حفظ این شکوفایی مؤثر باشند. پس از مرگ پلانکتونی به ویژه بعد از بارش های سنگین، اقدام فوری برای مدیریت شرایط بسیار ضروری است.