یازده خاصیت سودمند مصرف اسپیرولینا(2)

کاهش وزن

غالباً به اشخاصی که قصد کاهش وزن دارند توصیه می شود، کالری دریافتی روزانه خود را کاهش دهند. اسپیرولینا غذایی حاوی کالری پائین و ارش غذایی بالاست بنابراین استفاده از مقدار کمی از پودر این جلبک، ضمن تأمین مواد غذایی لازم برای بدن ، با کالری اندکی که دارد می تواند در کاهش وزن افراد تحت رژیم های لاغری مفید واقع شود. نتایج یک تحقیق که در سال 2016 انجام گرفت این ادعا را تقویت می نماید. در این مطالعه، افراد دارای اضافه وزن پس از سه ماه مصرف پودر اسپیرولینا شاهد کاهش وزن و شاخص توده بدنی (BMI) خود بودند .

اینفوگراف پروبیوتیک

لینک ذیل حاوی اطلاعاتی خلاصه شده و نسبتا مفید در خصوص معرفی پروبیوتیک ها و مزایای آنهاست که به نظر می رسه برای آبزی پروران اهمیت زیادی داشته باشه.

لینک دانلود

آشنایی با اصول ترویج در کشاورزی

کتابچه ای که لینک آن در ذیل تقدیم شده، به طور خلاصه ، اهم اصول ترویج کشاورزی رو به بیان ساده مطرح نموده و از این حیث یک متن بسیار موجز و مفید به حساب میاد.

این روزها که علم ترویج بعضا توسط افرادی که خود با علم ترویج غریبه هستند تبلیغ می شه، دانستن این مطالب بسیار ضروری و مورد نیاز هست به ویژه که در بخش کشاورزی، ترویج سابقه ای طولانی داره و آموزه های اساتید این علم می تونه نقشه راه مشخص و مناسبی رو پیش روی علاقمندان قرار بده .

لینک دانلود

تحریک شیمیایی در میگوهای آب شور

این مقاله قبلا در سرویس دهنده های وبلاگ قبلی در آبزیستان منتشر شده اما به لحاظ اهمیت موضوع به ویژه در مدیریت تغذیه میگو، ترجیح دادم در اینجا نیز دوباره تکرارش کنم . به این امید که مورد توجه بازدیدکنندگان عزیز واقع بشه.

لینک دانلود

راهنمای عملی آماده سازی و ذخیره سازی پست لارو در مزارع پرورش میگو

لینک زیر مربوط به کتابچه راهنمای عملی آماده سازی و ذخیره سازی پست لارو در مزارع پرورش میگو به قلم جناب دکتر دشتیان نسب می باشد که توسط مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور تهیه و منتشر گردیده است . امیدوارم مورد توجه و استفاده بازدید کنندگان محترم وبلاگ واقع گردد : 

لینک دانلود

گزارش علمی تولید میگوی عاری از عوامل بیماریزای خاص (تعاریف ، الزامات و روش کار)

لینک زیر ویژه دانلود گزارش علمی تولید میگوی عاری از عوامل بیماری زای خاص(SPF) به قلم استاد دکتر افشار نسب می باشد که در پورتال مؤسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور منتشر گردیده است. امیدوارم مورد توجه و استفاده بازدید کنندگان عزیز قرار گیرد:

لینک دانلود

سمّیت آمونیاکی در آبزی پروری

آمونیاک در دوشکل وجود دارد: غیر یونیزه یا NH₃  که معمولاً به نام آمونیاک شناخته می شود و یونیزه یا NH₄⁺ که به آن آمونیوم گفته می شود.غلظت هریک از اشکال یاد شده وابسته به pH و دمای آب می باشد. در pH پائین، یون هیدروژن اضافی موجود در محیط( H⁺)، تعادل را به سمت تولید آمونیوم هدایت می نماید. در pH بالا، کمبود یون هیدرونیوم سبب تولید آمونیاک می شود. دما در این زمینه نقش کمتری دارد با این حال در دماهای بالاتر، آمونیاک غیر یونیزه در هر مقدار pH بالاتر از نوع یونیزه آن است.

 

این مفهوم برای آبزی پروران ، اهمیتی بیش از مطالب آکادمیک صرف دارد چرا که تنها شکل غیر یونیزه آمونیاک برای آبزیان سمّی است. بنابراین، مقادیرآمونیاک تام( مجموع آمونیاک غیر یونیزه و یونیزه) را می بایست با توجه به pH و دمای محیط تفسیر نمود. عموماً گفته شده است که مقادیر آمونیاک غیر یونیزه بالاتر از 0.02 پی پی ام، برای آزیان سمّی خواهد بود. با این حال، این مقدار بر حسب گونه آبزی متغیر است.
این موضوع که کاهش pH موجب کاهش سمّیت آمونیاک می گردد، برای آبزی پروران نکته مثبتی است.در فرآیند دفع در آبزیان، دی اکسید کربن و آمونیاک دو ترکیب عمده محسوب می شوند. واکنش دی اکسید کربن با آب، تولید اسید کربنیک می نماید. در غیاب خاصیت بافری آب، تولید اسیدکربنیک، سبب کاهش pH آب و کم نمودن سمیّت آمونیاکی می شود که همزمان به عنوان ماده دفعی توسط آبزی به محیط وارد شده است. اما مطمئناً آبزی پروران نمی توانند چندان به این واکنش شیمیایی خوشبین باشند چرا که کاهش pH به خودی خود سبب تأثیر منفی بر چرخه نیتریفیکاسیون می گردد.

 

چرخه نیتریفیکاسیون

نیتریفیکاسیون، فرآیندی زیستی است که در آن، باکتری ها از ترکیبات نیتروژن دار احیا شده نظیر آمونیاک به عنوان غذا استفاده نموده و آن ها را اکسیده می کنند.

این فرآیند، بخش مهمی از چرخه جهانی نیتروژن در سراسر کیهان محسوب می گردد. بنابراین گستره وسیعی را در بیوسفر به خود اختصاص می دهد. این فرآیند، توسط مهندسین بهداشت محیط در مراکز تصفیه پساب برای حذف آمونیاک از لجن مورد استفاده قرار می گیرد. در قسمتی از این واکنش، که برای آبزی پروری در سیستم مدار بسته واجد اهمیت می باشد، آمونیاک( NH₃ یا NH₄⁺) توسط باکتری های شوره گذار، به ترکیبی با درجه احیاء پائین تر (نیتریت یا NO₂) تبدیل می گردد که اگرچه همچنان برای آبزیان سمّی است اما سمّیت آن کمتر از آمونیاک است.

غالباً در متون علمی و تحقیقاتی زیست شناسی، نیتروزوموناس ها را به عنوان باکتری های مؤثر در این واکنش معرفی می نمایند.با این حال، در محیط آبزی، شاید سایر باکتری ها از اهمیت بیشتری برخوردار باشند.  شاید بهتر باشد این دسته از باکتری ها  را باکتری های تبدیل کننده آمونیاک به نیتریت بنامیم.پس از این مرحله نیتریت اکسید و به نترات تبدیل می گردد( که مجدداً به طور معمول باکتری های مسئول در این فرآیند را نیتروباکترها معرفی می شوند و به نظر می رسد باکتری های تبدیل کننده نیتریت به نیترات عبارت مناسب تری باشد).

نیترات برای آبزیان نسبتاً فاقد سمّیت شناخته شده و تجمع آن در مخزن یا استخر پرورش امکان پذیر است تا زمانی که به واسطه تعویض آب و یا تبدیل به شکل گازی (N2) از محیط خارج شود. این تبدیل توسط با کتری های بی هوازی هتروتروف انجام شده و گاز ازت طی فرآیندی به نام ئنیتریفیکاسیون به جو رها می گردد.

از آنجا که نیتریفیکاسیون و تبدیل آمونیاک به گاز ازت، روندی زیستی محسوب می شود، ایجاد جمعیت باکتریایی به میزان مطلوب و کاهش بار سمی ترکیبات نیتروژن دار محیط نیازمند صرف زمان است. در واقع لازم است در ابتدا جمعیت باکتری های اکسید کننده آمونیاک به حد کافی تکثیر شود تا پس از تولید نیتریت در محیط، باکتری های تبدیل کننده نیتریت به نیترات ، ترکیب مورد استفاده خود را در محیط در اختیار داشته باشند

باکتری های مسئول نیتریفیکاسیون در pH پائین تر از 7 رشد خوبی نداشته و اگر pH محیط  اسیدی باشد قادر به انجام نیتریفیکاسیون نخواهند بود. این موضوع سبب می شود آبزی پروران به ویژه در سیستم های مدار بسته ناچار به ایجاد تعادل باشند. اگر pH تا محدوده 8 و یا بالاتر ارتقاء یابد حتی کمترین مقادیر آمونیاک که توسط باکتری های مسئول نیتریفیکاسیون به نیتریت تبدیل نشده باشد به سمّیت آمونیاکی منجر می شود و برعکس، اگر pH به زیر 7 تنزّل یابد، این باکتری ها از فعالیت بازمانده و ممکن است شرایط به نحوی هدایت شود که موجب تجمع آمونیاک تا مقادیر سمّی ، حتی در pH نه چندان پائین گردد. مدیران سامانه های مختلف آبزی پروری،  معمولاً با استفاده از ترکیبات ایجاد کننده حالت بافری در آب، pH محیط را در محدوده مطلوب بین 7 تا 8 حفظ می کنند.

یازده خاصیت سودمند مصرف اسپیرولینا (1)

یک ماده مغذی بی نظیر

مصرف اسپیرولینا به عنوان مکمل پروتئینه و ویتامینه در رژیم غذایی ، بدون هرگونه عوارض جانبی است. هر قاشق غذاخوری معادل 7 

گرم از پودر اسپیرولینا حاوی مواد و عناصر زیر است :

20 کالری، 4.02 گرم پروتئین، 1.67 گرم کربوهیدرات، 0.54 گرم چربی، 8 میلیگرم کلسیم، 2 میلی گرم آهن، 14 میلی گرم منیزیم، 8 میلی گرم فسفر، 95 میلی گرم پتاسیم، 73 میلی گرم سدیم، 0.7 میلی گرم ویتامین C .

علاوه بر این اسپیرولینا حاوی ویتامین های تیامین، ریبوفلاوین، نیاسین، فولیک اسید، B6، A و K می باشد.

معرفی جلبک اسپیرولینا

مقدمه

نام اسپیرولینا از واژه لاتین اسپیرا(Spira) به معنی مارپیچ مشتق شده که از شکل این جلبک نشأت گرفته است.

اسپیرولینا یکی از قدیمی ترین گیاهان روی زمین می باشد چرا که بالغ بر 3.5 میلیارد سال از پیدایش ۀن می گذرد. از زمان های قدیم ، اسپیرولینا توسط مردم ساکن در مناطق آمریکای جنوبی به عنوان غذا مورد استفاده قرار گرفته است. در سال 1963 اسپیرولینا شهرت بین المللی یافت. گیاه شناسی فرانسوی در کشور چاد تحقیقی بر روی ماده بسیار مغذی نان خشک سبز رنگ به نام Daei انجام داد و طی آن کشف شد که این نان از جلبک اسپیرولینا تهیه شده است.

بدین ترتیب تحقیقات بر روی جلبک اسپیرولینا آغاز گردید. به دنبال تحقیقات یکی از دانشمندان بزرگ دنیا به نام دکتر Clayman در انستیتو نفت فرانسه، برای اولین بار کشت اسپیرولینا آغازشدو ارزش تغذیه ای شگفت انگیز، سرعت بالای هضم و سرعت رشد بالای این جلبک طی این تحقیقات شناخته شد.

این جلبک توسط سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) به عنوان غذایی کامل معرفی شده و در حال حاضر در سازمان هوافضای آمریکا( NASA) به عنوان ماده غذایی برای فضانوردان مورد استفاده قرار می گیرد.

این جلبک با بیش از 60 درصد پروتئین حاوی بیشترین و قابل جذب ترین پروتئین گیاهی است. آمینواسیدهای موجود در پروتئین اسپیرولینا، مشابه ترکیب پروتئینی تخم مرغ بوده و کیفیت آن به وسیله سازمان غذا و کشاورزی آمریکا تأیید شده است. این جلبک که در گروه جلبک های سبز-آبی قرار می گیرددارای موادی مغذی است که در سایر اغذیه گیاهی یافت نمی شود. لینولئیک اسید، انواع ویتامین و چربی های گوگرددار در این جلبک وجود دارند. علاوه بر این، اسپیرولینا منبع خوبی برای تأمین کاروتنوئیدها و عناصر کمیاب می باشد.

چربی و کربوهیدرات های موجود در اسپیرولینا ناچیز بوده و فاقد کلسترول است.از این رو برای تغذیه افراد دارای رژیم لاغری، گزینه ای بسیار مطلوب به شمار می رود. مطالعات فراوانی، تقویت سیستم ایمنی بدن انسان را توسط این جلبک تأیید کرده اند.

این بخش ، از محتوای بروشور معرفی اسپیرولینا توسط شرکت ریز جلبک ققنوس اقتباس شده است

نتایج پروژه " کنترل عارضه سرقرمزی" ( قسمت سوم)

ب: عوامل بروز

    مدیریت دوره پرورش شامل: مدیریت بستر استخر( آماده سازی نامناسب، تجمع مواد لجنی و پسماند، عدم یا سوء مصرف مواد بهبود دهنده کیفی و ...)، مدیریت آب( شکوفایی کنترل نشده جلبک های مضر، عدم تأمین آب مناسب و...)، مدیریت تغذیه( غذادهی بیش و یا کمتر از حد مطلوب، عدم تأمین خوراک مناسب، فرمولاسیون نامناسب، انبارداری نامطلوب و ...) که موجب بروز استرس در میگوها می شود.

    مدیریت نامناسب در مرحله صید( که سبب بروز انواع استرس های فیزیکی، اکسیداتیو و فیزیولوژیک نظیر وارد شدن میگو به مرحله پوست اندازی یا پیش از پوست اندازی می گردد).