پوست، آبشش و دیواره روده، به عنوان بخشی از نخستین دیواره دفاعی در ماهی
ها در مقابل عوامل بروز استرس در محیط محسوب می شوند. پوست ماهی با ایجاد حفاظت
فیزیکی و شیمیائی در مقابل مواد مضر در آب از قبیل انگل ها، عوامل بیماریزا و ذرات
معلق ایفای نقش می نماید. اگر بافت پوست فاقد توانایی بوده و یا آسیب ببیند اولین
سد دفاعی ماهی دچار اختلال خواهد گردید.
بافت پوست دارای چندین لایه است که هریک از آنها در ایجاد مقاومت و
انعطاف وظایف متنوعی بر عهده دارند.
محققین شرکت Nofima پروژه
ای را با هدف ارزیابی تأثیر سطوح متفاوت روی و امگا 3 ( EPA و DHA) در خوراک، بر
روی عملکرد، خواص دفاعی و بهبود زخم در پوست آزاد ماهیان به انجام رسانیده اند.
در این مطالعه، پنج گروه از بچه ماهی ها ، با مقادیر مختلف
روی( بین 100 تا 300 میلی گرم) و امگا 3 ( بین 0.5 تا 2 گرم) در هر کیلوگرم غذا در
مراحل تولید اسمولت، انتقال به آب شور و 10 هفته پس از انتقال تغذیه شده و موارد
مختلف مرتبط با مقاومت و عملکرد بافت پوست در آن ها بررسی گردید.
نتایج نشان داد لایه های مجزای پوست در ماهی ها در تیمارهای
یاد شده ، تحت تأثیر مقادیر روی و امگا 3، عملکرد و مقاومت مختلفی را از خود نشان
دادند به نوعی که لایه های داخلی متأثر ازمقادیر امگا 3 بیشتر، مقاومت بالاتر و لایه اپیدرم(
خارجی ترین لایه پوست) تحت تأثیر دوز خوراکی بالاترروی، دارای نرمی و سلول های مترشحه موکوس بیشتری
بودند . علاوه بر این قدرت ترمیم پذیری زخم در پوست ماهی هایی که با مقادیر بالاتر
روی و امگا 3 تغذیه شده بودند بیشتر بوده است .
این نتایج، می تواند در کاهش تلفات و عوارض ناشی از انتقال بچه ماهی ها به قفس های دریایی، پرورش دهندگان را یاری نماید.
لینک خبر
