مروری بر بهبود دهنده های کیفی آب در آبزی پروری
آبزی پروران برای دستیابی به موفقیت در حرفه خویش نیازمند دسترسی به آب با کیفیت بالا برای پرورش آبزیان می باشند. ماهیت نگهداری آبزی بویژه با تراکم بالا در محیط های محصور، منجر به کاهش مطلوبیت آب و ایجاد استرس برای آبزی پرورشی شده و به نوبه خود منجر به عدم موفقیت و بعضا خسارات جبران ناپذیر خواهد گردید. لذا لازم است بهره برداران علاوه بر آشنایی با روش های آبزی پروری مسئولانه، آگاهی خود را در خصوص بهبود دهنده های مختلف مرتبط با فعالیت خویش ارتقا داده و در کنار آن، تناسب یا عدم تناسب محصولات مختلف موجود در بازار را با سیستم پرورشی که در آن فعال می باشند در نظر بگیرند. از سوی دیگر، لازم است تولیدکنندگان این محصولات تحت نظارت نهادهای معتبر، موظف به حفظ و یا افزایش کیفیت عملکرد و کارائی تولیدات خود گردند تا بهره برداران با اعتماد کافی، نسبت به بهره گیری از این ابزار و محصولات، اقدام نمایند. چندی پیش مقاله ای از آقای پروفسور بوید را ترجمه و در این وبلاگ قرار دادم که عنوان آن در ارتباط با محصولات بهبود دهنده کیفیت آب در آبزی پروری بود. با این حال از یکی دو روز قبل که در یکی از گروه های تخصصی، نظر سنجی در این زمینه ایجاد نمودم، متوجه شدم گویا اصطلاح "بهبود دهنده" تنها شامل عناوین اندکی از بین چندین نوع ماده و ترکیبی می شود که برای اصلاح و بهبود کیفیت آب و یا بستر مورد استفاده قرار می گیرد. به عنوان مثال، آهک و یا زئولیت شاید مشمول مفهوم بهبود دهنده در نزد برخی از پرورش دهندگان واقع نشود. لذا تصمیم گرفتم متن ترجمه شده را یکبار دیگر در وبلاگ به اشتراک بگذارم تا تأکیدی باشد بر بخشی از بهبود دهنده های متعددی که در بهبود کیفی آب در آبزی پروری مورد استفاده قرار می گیرند با این توضیح که موارد ذکر شده در این مقاله به هیچ وجه در برگیرنده تمامی بهبود دهنده هایی که امروزه در صنعت آبزی پروری به کار گرفته می شوند نیست.