این فایل هم جزء ترجمه هاییه که سال 90 ، در آبزیستان قدیمی به اشتراک گذاشته بودم و در حقیقت ترجمه مقاله ای هست که در دائره المعارف آبزی پروری به زبان انگلیسی تحت همین نام منتشر شده بود . با توجه به اینکه جلبک های سمی ، موضوع مرتبط با هردو زمینه آبزی پروری در آب های شور و شیرینه ، و با عنایت به اعتبار منبع مقاله ، فکر می کنم متنش ارزش یه بار خوندن رو داشته باشه . امیدوارم مورد استفاده عزیزان قرار بگیره .
در این پست ، لینک یکی از مطالبی رو قرار داده ام که پیشتر در وبلاگ آبزیستان قدیمی درج شده بود و به دلیل مشکلی که برای دسترسی به مطالب مربوط به اون وبلاگ پیش اومد ، به نظر لازم بود که مطلب رو در اینجا هم بیارم .
ماهی سوکلا از جمله ماهی های با ارزش اقتصادی در آبزی پروریه که به واسطه رشد سریعی که داره ، کاندید مناسب و طراز اولی برای قفس های پرورشی شناخته می شه . برای آشنایی بیشتر با خصوصیات و شیوه پرورش این ماهی می تونید به لینک زیر مراجعه بفرمائید :
خدمت تمامی بازدید کنندگان از وبلاگ سلام و عرض ادب و احترام دارم . اگر تابه حال به صفحه مولتی مدیا در آبزیستان سری نزده اید باید به حضورتون عرض کنم که در صفحه مولتی مدیا به تازگی فایل های جدیدی شامل دو کلیپ در خصوص پرورش میگو در آلاباما ( به زبان انگلیسی ) و چهار فایل صوتی ( پادکست ) به زبان فارسی آپلود شده که امیدوارم مورد استفاده شما قرار بگیره .
امروز که فرصتی حاصل شد تا مطلب جدیدی رو در وبلاگ بارگذاری کنم ، به فاصله زمانی بین آخرین مطلب تا امروز نگاهی کردم و با مشاهده حدود 38 روز بازه تأخیر تعجب کردم . قبل تر ها وقتی چنین تأخیری پیش میومد ، کلافه می شدم و هرجوری بود دوباره سرکشی و به روز رسانی وبلاگ رو شروع می کردم ( که انشاالله الان هم همینطور باشه ) ولی در این وبلاگ جدید ، فکر می کنم هنوز تازه واردم و به همین خاطر اون علاقه قبلی به سرکشی دائم به خونه برام حاصل نمی شه .
ظرف چند ماه گذشته که دوره تکثیر و پرورش جدید میگو در کشور و به طور خاص ، استان بوشهر برقرار بود ، مطلب الی ماشاالله برای وب نگاری دم دست قرار می گرفت ولی راستش وقتی می دیدم قرار دادن یک عبارت کوتاه در گروه "صنعت میگو پرورشی ایران " متخلص به "صمپا" در تلگرام ، که روزی از اون ، به عنوان دانشگاه مجازی صنعت میگو یاد می شد ، بازخوردهای کوناگون و بعضاً نامطلوبی داره ، از اینکه در اینجا مطلب رو باز کنم دلسرد می شدم و فاصله ام با وبلاگ بیشتر و بیشتر می شد . اما امروز که تقریباً در پایان دوره سال 96 هستیم ، باز هم یادم اومده که خونه خودم ، برای بر زبان آوردن تفکراتم ، بهترین و امن ترین جاست هرچند در اونجا هم تازه وارد باشم .
به همین خاطر ، امیدوارم حضورم رو در خونه خودم ، بعد از این پررنگ تر ببینم .
صنعت میگوی پرورشی در کشور ، امسال ، با بحران جدیدی مواجه بود . بخشی از اون مربوط بود به گرما ، بخش دیگری کیفیت نهاده ها ، قسمتی به عدم دسترسی به بهبود دهنده ها و قسمتی هم به عامل مدیریت . گرمای فوق العاده شدید در استان های جنوبی ( که بعضاً دمای آب استخرها رو در مقطعی به حدود 38 درجه سانتیگراد هم افزایش داد ) همه رو غافلگیر و نگران کرد که شاید منبعد ، تقویم پرورش رو نه بر اساس سرمای زودرس که بر پایه گرمای " دیر رو " بایستی تعیین کرد و این موضوع چندان اتفاق مبارکی نیست . این گرما و شرایط Extreme دمایی ، نیاز به اعمال تغییرات اساسی در مدیریت ، نهاده ها ، سیستم پرورش و رویکرد بخش های نظارتی داره چرا که سبب شد انواع بحران ها در مزارع پرورش رو شاهد باشیم . بحران هایی از قبیل شکوفایی بیش از حد پلانکتونی و یا بر عکس ، مرگ پلانکتونی و در پی اون ، تجمع مواد آلی در بستر ، تشدید سرعت رشد میکرو ارگانیسم های مضر در بستر نظیر تک یاخته های انگلی ، باکتری ها و ... ، سرعت بالای دفع در میگوها ، کاهش جذب مواد مغذی ، استرس دمایی ، استرس آمونیاکی و ... . این موارد هرکدام در جای خودش به بحث و جدل های فراوان در میان دست اندرکاران صنعت منجر شد ، از محکوم نمودن تولیدکنندگان نهاده های بی کیفیت گرفته تا بحث در خصوص علل اصلی بروز مشکلات ( که در این میان گاهی اوقات ، علت العلل فراموش شده و مطالبات صنفی قوت می گرفت ) .
اما در این بین ، خیال نهادهای ناظر تا حدی راحت تر شد . بالاخره هرچه پیش آمد را می شد به گردن گرما انداخت و از ماهیچه سفید میگوها در ابتدای دوره تا بازماندگی مشکوک در استخرها ( ولو در همان ماه اول که هنوز گرما چمدانش را نبسته و به استان های جنوبی وارد نشده بود ) همگی می توانست به نوعی حاصل دمای بالای آب و گرمایش جهانی و طبیعت و ... باشد و با چنین عامل قدر فدرتی ، نهاد نظارتی چه نقشی می توانست برای بهبود شرایط ایفا کند ؟ به همین دلیل فرصتی بود برای نشستن و نفسی عمیق کشیدن تا از پی چند سال در تیررس انتقاد بودن ، " فراغتی حاصل آید مر کارشناسان امر را تا به امور راجعه عمیق تر نگریسته و چاره ای اندیشند " که انشاالله همینگونه باشد .
در آینده اگر فرصتی دست داد ، به این موضوع بیشتر ورود خواهیم نمود .
- از طریق تشکیل گروه ها و تشکل های صنفی در مجتمع های پرورش ، ارتباط بین بهره برداران را تقویت نمائید . طراحی عملیات مدیریتی توسط تشکل های یاد شده از این طریق تسهیل خواهد گردید . به این ترتیب بسیاری از مشکلات فراروی پرورش دهندگان در طول دوره پرورش تقلیل خواهد یافت .
- به منظور هماهنگ سازی زمان ذخیره سازی لارو در منطقه و یا مجتمع پرورش مشخص، از تقویم پرورش متناسب با آن منطقه استفاده کنید . تمامی پرورش دهندگان لازم است به شکل دقیق این تقویم را مراعات نمایند تا امیدوار باشند در بلند مدت نیز دوره پرورش موفقی پیش رویشان خواهد بود .
- خاک سیاه و پسماند موجود در بستر استخر به ویژه در منطقه غذادهی را پیش از شروع دوره جدید و در زمان آماده سازی ، از استخر خارج نمائید . این مواد آلی ، حاصل از تجزیه غذای اضافه ، پلانکتون ها و جلبک های مرده ، مواد دفعی حاصل از سوخت و ساز میگو و یا ماهی های موجود در استخر می باشند که بسته به قدمت فعالیت در استخر یاد شده ، ممکن است لایه ای نازک و یا ضخیم را تشکیل دهند . گازهای سمّی نظیر آمونیاک و سولفید هیدروژن که موجب بروز استرس و یا تلفات در میان میگوها می گردد ، ناشی از وجود این مواد آلی در محیط استخر است. برداشتن خاک سیاه ،در حالت نیمه مرطوب آسان تر است . پس از برداشت خاک سیاه ، میبایست مواد لجنی از مزرعه خارج و یا در گودالی که قبلاً روی دیواره استخر ایجاد شده دفن و روی آن با خاک معمولی و تمیز پوشانده شود . در این خصوص بایستی اطمینان حاصل شود که مواد لجنی ، در اثر بارش باران مجدداً وارد محیط استخر نخواهد شد . اگر تخلیه کامل خاک سیاه به طور کامل و یکباره امکانپذیر نیست ، توصیه می گردد این کار به شکل بخش به بخش و طی چند دوره پرورش انجام شود تا نهایتاً مواد آلی کاملاً از بستر استخر پرورش خارج گردد .شخم زنی خاک های مرطوب نیز به کاهش سمّیت پسماندهای آلی کمک می کند .
- استخر را تا جایی که شکاف های عمیق در بستر آن ظاهر گردد خشک نمائید . خشک کردن بستر استخر در معرض نور خورشید ، ماهی ها ، میگوها و تخم آنها را که در خاک قرار دارد از بین خواهد برد . علاوه بر این به اکسید نمودن مواد آلی بستر کمک نموده و تأثیرات نامطلوب خاک سیاه را کاهش خواهد داد .
- ممکن است بعضی از مزارع دارای خاک های اسید سولفاته باشند . این خاکها سبب بروز تلفات بالا به واسطه ایجاد استرس در میگو و ماهی ، افزایش خطر بروز بیماری ، کاهش سرعت رشد ، شکوفایی ضعیف جلبکی و کاهش اکسیژن محلول در آب می شوند . به این ترتیب پرورش میگو درچنین خاک هایی بسیار پر خطر و هزینه نگهداری و آماده سازی در آن ها نسبتاً بالا خواهد بود . بستر استخر های دارای خاک اسیدسولفاته را نمی بایست شخم زد بلکه ابتدا لازم است دو تا سه بار شستشو داده شود تا pHخاک تا حدودی افزایش یابد . ابتدا pH خاک را در حالت مرطوب توسط دستگاه سنجش pH بررسی نمائید . اگر pH خاک کمتر از 7 باشد ، خاک مورد نظر ، اسیدی است . به منظور خنثی نمودن اسیدیته خاک ، می توان از مقادیر مناسب دولومیت و یا آهک ( کشاورزی ، صنعتی یا آبدار) استفاده نمود .
- پس از آماده سازی ، جهت آبگیری استخر ، از توری دو لایه در محل ورودی آب به کانال آبرسان استفاده نمائید تا از ورود میگو ، خرچنگ ، ماهی و سایر ناخواسته ها به استخر ممانعت شود . پس از اتمام آبگیری نهایی و پیش از ذخیره سازی ، آب استخر را تا زمانی که پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب به حالت متعادل و مناسب برای ذخیره سازی لارو شود ، نگهدارید . اگر مزرعه دارای استخر ذخیره است ، آب را قبل از پمپ نمودن به استخرهای پرورش ، به مدت سه تا هفت روز در استخر ذخیره نگهدارید و یا ابتدا ( قبل از ورود به استخر پرورش ) ضد عفونی نمائید .
- در زمان آبگیری توجه داشته باشید که عمق آب در بخش کم عمق استخر ( ورودی ) می بایست حداقل 80 سانتی متر باشد چرا که بخش های کم عمق استخر پرورش به دلیل نوسانات سریع دما و سایر عوامل فیزیکی و شیمیایی آب ، برای میگو ، استرس زا می باشند .
- هرگز به منظور حذف ناخواسته ها از آفت کش استفاده نکنید . استفاده از بسیاری از آفت کش ها در آبزی پروری ممنوع اعلام شده است چرا که وارد بدن موجود پرورشی شده و پس از مصرف سبب بروز مشکلات سلامت در مصرف کنندگان خواهند شد . در صورت نیاز ، تنها مصرف ساپونین ( تفاله تخم چای ) به میزان 100 کیلوگرم در هکتار توصیه می گردد .
- شفافیت آب استخر پرورش میگو در بلند مدت مناسب نیست . این موضوع سبب ایجاد پوشش جلبک های کفزی در روی بستر استخر می شود که پس از مردن و تجزیه لاشه این جلبک ها گازها و سایر مواد سمّی از آن ها وارد آب استخر خواهد گردید . بنابراین ، لازم است شکوفایی پلانکتونی را پیش از ذخیره سازی لارو میگو ، با هدف ایجاد رنگ سبز و یا قهوه ای حاصل از فیتوپلانکتون ها تقویت نمائید . توصیه می شود به این منظور پس از آبگیری ، استخرها را با فواصل دو تا سه روزه و بکارگیری کود شیمیایی ، غنی سازی نموده و شفافیت آب استخرها راکاهش دهید . به علاوه ، افزودن دولومیت به آب استخر به میزان 100 کیلوگرم در هکتار ، یک تا دو روز بعد از هر بار کوددهی به افزایش جمعیت پلانکتونی کمک می نماید . افزایش بیش از میزان مورد نیاز کود ، شکوفایی پلانکتونی آب استخر را افزایش داده و رنگ آب را تیره می نماید . این امر در ساعات شب ، کاهش اکسیژن محلول و در پی آن ، بروز مشکل تنفس برای میگوها را به همراه خواهد داشت که یکی از دلایل کاهش بازماندگی در دوره پرورش به شمار می آید .
- تلاش شود ، ذخیره سازی هر استخر یکبار در طول هر دوره پرورش انجام گیرد و از ذخیره سازی چندباره استخرها خودداری گردد .
... ادامه دارد
سالمون بیش از هر ماهی دیگری سلنیوم دارد که موجب تقویت سیستم ایمنی، کاهش عفونت و شادابی بدن میشود
مهمترین ویژگی سلنیوم افزایش قوای جنسی و باروری است
معمولاً نام کشور انگلستان که به میان می آید، ناخودآگاه به یاد فوتبال حرفه ای و غذای معروف آن ها «فیش اند چیپس» می افتیم که از ماهی و سیب زمینی سرخ شده، تهیه شده و انگلیسی ها برای داشتن این غذا به خود می بالند. فوتبال که در تخصص ما نیست، اما می توانیم یک دستور خوشمزه و منحصربه فرد برای «فیش اند چیپس» به شما عزیزان آموزش دهیم که از خوردن و سرو آن لذت برده و به آشپزی‌تان افتخار کنید.
مواد لازم
فیله ماهی 500 گرم
سرکه سفید 2 قاشق چای خوری
نمک به مقدار لازم
ماءالشعیر 300 میلی لیتر
عسل 1 قاشق سوپ خوری
آرد برنج (الک شده) 200 گرم
روغن مایع به مقدار لازم
سیب زمینی (خلالی خردشده) 700 گرم
طرز تهیه
1. در ظرفی، فیله های ماهی را با سرکه و یک قاشق چای خوری نمک مخلوط کرده، روی ظرف را با سلفون بپوشانید و به مدت 10 دقیقه در یخچال قرار دهید تا ماهی کاملاً مزه دار شود؛
2. در این فاصله، ماءالشعیر و عسل را در ظرفی ریخته و با یکدیگر مخلوط کنید؛
3. فیله های ماهی مزه دارشده را در آرد برنج غلتانده، به مخلوط ماءالشعیر آغشته کرده و سپس در آرد برنج بغلتانید، در قابلمه ای کوچک، حاوی روغن داغِ فراوان سرخ کنید (روغن جوش)، فیله ها را روی حوله کاغذی قرار دهید تا روغن اضافی آن ها گرفته شود؛
4. سیب زمینی ها را به مدت پنج دقیقه در ظرف شیشه ای حاوی آب و یخ به صورت درباز بریزید، سپس آن ها را آبکش کرده و به مدت 3 دقیقه، در قابلمه ای حاوی آبِ جوش و نمک روی حرارت ملایم قرار دهید تا بافتِ سطح خارجی آن ها کمی شکسته شود؛
5. پس از این مدت، سیب زمینی ها را آبکش کرده، در ظرفی حاوی آب و یخ ریخته مجدد آبکش کنید؛
6. پس از این مدت، سیب زمینی ها را به مدت پنج دقیقه در قابلمه ای کوچک، حاوی روغن داغِ فراوان سرخ کنید (روغن جوش)، سپس آن ها را آبکش کرده و روی حوله کاغذی بریزید تا روغن اضافی آن ها کاملاً گرفته شود. ماهی و سیب زمینی سرخ شده را در ظرف موردنظر ریخته و سرو کنید.
برگرفته از : گروه تلگرامی آشپزخانه آبزیان
کودکان در سنین رشد نیاز به تغذیه مطلوب دارند. ما نمی توانیم فرزندان خود را فقط با برخی مواد غذایی خاص تغذیه نماییم. ماهی یکی از مواد غذایی است که شما باید کودکان خود را به خوردن آن عادت دهید.
خوردن ماهی به طور منظم و کنترل شده می تواند به بدن کودک شما برای مقابله با اختلالات و بیماری های مختلف کمک کند. در مقاله زیر برخی از حقایق در مورد ماهی و فواید روغن ماهی برای کودکان بیان شده است. این فواید عبارتند از:
-اسیدهای چرب امگا 3 و سایر اسیدهای چرب موجود در ماهی ها برای کودک:
چربی بدن انسان اسیدی به نام امگا تولید نمی کند، اما در صورت افزودن انواع ماهی ها به رژیم غذایی فرزند خود، این چربی های سالم به بدن او تزریق خواهد شد. این چربی ها کمک بزرگی به رشد و توسعه مغز و چشم های کودک شما می کنند.
-تامین پروتئین های مورد نیاز بدن کودکان با استفاده از ماهی ها:
پروتئین ها برای کودکان در حال رشد بسیار مهم و حیاتی هستند و به ساختار عضلات و تقویت آن ها کمک شایانی می کنند
-ویتامین های A و D موجود در ماهی و روغن ماهی برای کودک ضروری است:
ماهی ها حاوی مقادیر بسیار خوبی از ویتامین A هستند که برای پوست و چشم کودکان بسیار مفید است. در حالی که ویتامین D موجود در ماهی ها هم به جذب کلسیم بیشتر برای رشد استخوان های فرزند شما کمک فراوانی خواهد کرد.
-ماهی ها سرشار از مواد معدنی هستند:
به غیر از پروتئین ها و ویتامین، سلنیوم موجود در ماهی ها می تواند به پیشگیری از بیماری سرطان در فرزند شما کمک شایانی بکند. ید از جمله مواد معدنی دیگر موجود در ماهی است که در بهبود سوخت و ساز بدن، بسیار مفید می باشد و همچنین، روی موجود در آن، سیستم ایمنی بدن کودک شما را تقویت خواهد کرد.
-مصرف ماهی به کودکان کمک می کند تا از ابتلا به آسم در امان باشند:
اعتقاد بر این است کودکانی که بیشتر ماهی های پرچرب و روغنی می خورند، شانس کمتری در ابتلا به آسم دارند.
-مصرف ماهی ها و روغن ماهی برای کودکان مبتلا به اختلال پیش فعالی:
کودکان مبتلا به ADHD (اختلال بیش فعالی و نقص توجه) امگا 3 کمتری در بدن خود دارند. آن ها برای افزایش تمرکز و بهبود حافظه خود باید ماهی بیشتری در وعده های غذایی روزانه خود مصرف کنند.
-کاهش خطر ابتلا به سرطان در کودکان با مصرف ماهی ها و روغن ماهی:
اسیدهای چرب امگا 3 خطر ابتلا به سرطان را به میزان بسیاری کاهش می دهند. نتایج تحقیقات دانشمندان اثبات می کند که برخی سرطان ها مانند سرطان دهان و حفره های آن کمتر در کودکانی که ماهی مصرف می-کنند رخ می دهد.
-درمان افسردگی کودکان با مصرف ماهی و روغن ماهی :
باز هم، افسردگی نشانه ای از پایین بودن سطح اسیدهای چرب در مغز می باشد. کودکانی که به طور منظم ماهی مصرف کنند، شانس بسیار کمی در مبتلا شدن به افسردگی بالینی دارند.
چه مقدار ماهی باید در وعده های غذایی کودک قرار داده شود؟
• بچه ها در سن 1-2 سالگی می توانند هر روز 1 اونس یا 28 گرم ماهی استفاده کنند.
• به کودکان بین سنین 3 تا 6 سالگی باید 1.5 اونس یا 42 گرم ماهی در هر روز داده شود.
• بچه های بالاتر از 6 سال می توانند 2 اونس یا56 گرم ماهی در هر روز استفاده نمایند.
بسیاری از مشکلات و اختلالاتی که بچه ها در سنین جوانی بروز می دهند، به دلیل استفاده کردن از رژیم های غذایی نامناسب و شیوه زندگی ناسالم به وجود می آید. فقط با هوش، ذکاوت و همچنین سخت کوشی پدران و مادران است که می توان برنامه ی غذایی را طرح ریزی کرد، که شامل تمام گروه های موادغذایی باشد، و بتواند بچه های شما را از کمبودهای تغذیه ای رها سازد.
برگرفته از : گروه تلگرامی آشپزخانه آبزیان
