کتابچه ای که لینک آن در ذیل همین مطلب به حضور تقدیم شده، توسط پژوهشکده میگوی کشور تهیه و در سال 1400 منتشر گردیده است. بالطبع مکانیزاسیون مزارع پرورش آبزیان، یکی از ارکان توسعه عمودی تولیدات آبزیان می باشد که در یک دهه اخیر نیز، رشد تولید در صنعت میگو را سبب گردیده است. امیدوارم این کتابچه، مورد استفاده بازدید کنندگان واقع شود.
در مقاله ای که لینک آن را ذیل همین مطلب مشاهده می فرمائید، جمعیت میگوی موزی با نام علمی Fenneropenaeus merguiensis در آب های استان هرمزگان به لحاظ پارامترهای ژنتیک مولکولی مورد بررسی قرار گرفته است. اصولا به نظر می رسد بازسازی ذخایر در کشور، نیازمند پایش جمعیت گونه های هدف به منظور پرهیز از اثرات سوء ناشی از بروز همخونی و در پی آن، ضعف ژنتیکی حاصل از آن باشد. این مقاله نیز با همین هدف نگاشته شده است.
کرم پری نرئیس از کرم های ساحلی در مناطق گرمسیر و گونه بومی در تایلند است که در اسارت به شرح زیر کشت داده شده است: تخمک و اسپرم از کرم های بالغ جنسی به طور مصنوعی بارور شده و نکتوکت های آن ها در یک بستر ماسه ای با عمق حدود 30 سانتی متر قرار داده شدند. روی این بسترها آب دریا با شوری 30 ppt جزیان داده شده و نکتوکتها به مدت پنج ماه در این وضعیت رشد نمودند. پس از آن برخی از بزرگسالان تبدیل به اپی توک (کرم های بالغ آماده فعالیت جنسی) شدند.... برای مطالعه ادامه مطلب، به لینک ذیل مراجعه کنید.
کلیپی که لینک آن ذیل همین مطلب به حضور شما بازدید کننده عزیز تقدیم شده، مراحل زندگی میگو گونه وانامی را از مرحله مولد (شامل Chasing یا تعقیب مولد ماده توسط جنس نر و تخمریزی) تا پست لاروی را نمایش داده. امیدوارم مورد توجه علاقمندان قرار بگیره.
کتاب زیست شناسی میگو، در سال 1388 توسط محققین برجسته مؤسسه تحقیقات شیلاتی ایران و پژوهشکده میگو کشور آقایان دکتر نصیر نیا میمندی، دکتر عباس متین فر و محسن نوری نژاد نگاشته و تدوین شده است. این کتاب برای استفاده علاقمندان، در لینک ذیل قابل دانلود می باشد.
در فیلمی که لینک آن در ذیل این مطلب قرار داده شده، نکات کلی از آناتومی میگو به شکل جالبی توضیح داده شده. از علاقمندان دعوت می کنم این فیلم رو دانلود و مشاهده کنند:
Metapenaeus affinis
خانواده پنائیده
نام های فائو:
انگلیسی، فرانسوی و اسپانیولی: میگوی Jinga
اسامی رایج و تجاری:
هنگ کنگ: Chung ha، میگوی متوسط (Middle shrimp)
هند: میگوی jinga، Kazhantan chemeen، Chingri
ژاپن: Yoshiebi-zoku
ایران: میگوی سفید سرتیز
اندازه: این میگو سایز متوسطی دارد و معمولا تا 170 میلی متر رشد می کند، با این حال میگوهای این گونه با سایز 220 میلی متر هم گزارش شده اند.
پراکنش: گونه ای دریایی (آب شور) است که در بسترهای گلی و آب های کم عمق ( تا 90 متر) یافت می شود.
قلمرو این میگو در اقیانوس هند و غرب اقیانوس آرام از خلیج فارس تا مجمع الجزایر مالای، هنگ کنگ و تایوان است.
یادداشت: این میگو در تجارت آبزیان به نام میگوی قهوه ای هندی (Indian brown) شناخته می شود. در پاکستان، سواحل غرب و جنوب شرقی هندوستان، سواحل مالایا و هنگ کنگ اهمیت تجاری بالایی دارد. به میگوی moyebi Metapenaeus شباهت زیادی دارد که به زبان چینی، به نام میگوی متوسط نیز معروف است. به Metapenaeus ensis یا میگوی پشت چرب (Greasy back) نیز شبیه است. در کشور مالزی در استخرهای آبزی پروری، پرورش داده می شود. گوشت سفت و خوشمزه ای داشته و به روش های مختلفی طبخ می شود.
چند سال قبل، دوست فرهیخته و خوش سلیقه ام، جناب آقای مهندس هراجی عزیز، که در صنعت آبزی پروری کشور به ویژه در بخش تکثیر و پرورش میگو، از افراد خوش نام و موفق می باشند، در راستای ترویج مصرف میگو اقدام به نگارش و انتشار کتابی برای کودکان نمود که جلد آن را در ابتدای این مطلب مشاهده می نمائید.
دیروز وقتی داشتم کمد وسایلم رو مرتب می کردم چشمم به یک جلد از این کتاب خوشخوان افتاد و حیفم اومد نسخه الکترونیک اون رو تهیه نکنم. بعد به این فکر افتادم که چرا در وبلاگ آبزیستان منتشرش نکنم؟
و حالا شما بازدید کنندگان عزیز رو به مطالعه این کتاب مصور که به زبان شعر و برای کودکان نگاشته شده دعوت می کنم باشد که تولید کارهایی نظیر این اثر، در ادبیات غنی فارسی بیشتر رایج بشه.
همانند سایر سخت پوستان، میگوها نیز دارای اسکلت خارجی هستند که رشد آنها را محدود می سازد. به همین دلیل و برای رشد، می بایست پوست اندازی نموده و اسکلت خارجی خود را به صورت دوره ای تعویض کنند.
به اسکلت خارجی میگو،کوتیکول نیز گفته می شود که عمدتا از کیتین، املاح کلسیم، پروتئین و چربی تشکیل شده است. کوتیکول پوسته ای محکم است که از بدن میگوها محافظت می کند با اینحال محدود کننده رشد میگوها نیز می باشد. متناسب با رشد، حجم بدن میگو نیز با محدودیت اسکلت خارجی (کوتیکول) مواجه می شود. از این رو فرآیند پوست اندازی به عنوان عامل برطرف کننده محدودیت رشد، این روند را تداوم می بخشد. اما همین موضوع، به نمودار رشد میگوها، شکلی پلکانی (و نه خطی) داده است.
به طور کلی، فرآیند پوست اندازی در میگوها دارای سه مرحله عمومی است:
مرحله پس از پوست اندازی (Postmolt): در این مرحله میگو در حال بازیافت انرژی و فعالیت خود بعد از صرف انرژی بالا برای پوست اندازی قبلی است. میگوها برای رشد خود و تطبیق اندازه بدن با پوسته جدید، مقدار زیادی آب جذب می نمایند.
مرحله بین دوبار پوست اندازی (Intermolt): در طول این مرحله، فعالیت میگوها به روال معمول بازگشته، تغذیه در حداکثر میزان خود قرار دارد. رشد میگو در این مرحله با شیب ثابتی تداوم داشته و پوسته عملکرد حفاظتی خود را بازیافته است.
مرحله پیش از پوست اندازی (Premolt): میگو برای پوست اندازی بعدی آماده می شود. فعالیت های تغذیه ای میگوها در این مرحله کاهش یافته و کوتیکول جدید در زیر پوسته فعالی در حال شکل گیری است.
فیلمی که در لینک زیر قرار داده شده است، مرحله پوست اندازی نهایی یک میگوی آب شیرین را نمایش می دهد:
