استفاده از آنتی بیوتیک ها، گزینه ای نامناسب در آبزی پروری
پنجشنبه, ۱۹ ارديبهشت ۱۴۰۴، ۰۶:۴۱ ب.ظ
استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در آبزی‌پروری می‌تواند منجر به مشکلات متعددی از جمله افزایش مقاومت باکتری‌های بیماری‌زا شود که در نهایت باعث کاهش اثربخشی آنتی‌بیوتیک‌ها شده و تهدیدی جدی برای سلامت آبزیان و انسان محسوب می‌گردد. در این مطلب برخی ملاحظات کلیدی در این خصوص ارائه شده است:
- مقاومت آنتی‌بیوتیکی: استفاده بیش از حد و سوءمصرف آنتی‌بیوتیک‌ها در آبزی‌پروری می‌تواند منجر به ایجاد باکتری‌های مقاوم به آنتی‌بیوتیک شود. تکثیر این عوامل بیماری‌زای مقاوم می‌تواند درمان بیماری ها را چه در سیستم‌های آبزی‌پروری و چه طور بالقوه در طب انسانی دشوار سازد.
- . تأثیرات زیست‌محیطی: آنتی‌بیوتیک‌های مورد استفاده در آبزی‌پروری می‌توانند به محیط‌های اطراف نفوذ کرده و بر جمعیت آبزیان وحشی و اکوسیستم‌های آبی تأثیر بگذارند. به این ترتیب جوامع میکروبی دچار اختلال گردیده و از طرفی سویه های مقاوم به آنتی بیوتیک در محیط طبیعی نیز ایجاد خواهند شد.
- وجود باقیمانده آنتی بیوتیکی در غذاهای دریایی: آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند در بافت گونه‌های آبزی تجمع یابند. اگر میزان این باقیمانده‌ها از سطوح ایمن فراتر رود، برای مصرف‌کنندگان خطرناک است چرا که این امر می‌تواند منجر به مشکلات بهداشتی گردیده و به ایجاد مقاومت آنتی‌بیوتیکی در عوامل بیماری‌زای انسانی کمک کند.
- اختلال در تعادل میکروبی: آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توانند باکتری‌های مفید در محیط آبزی‌پروری را از بین برده و تعادل میکروبی طبیعی را مختل سازند. این امر می‌تواند بر کیفیت آب و سلامت کلی گونه‌های آبزی پرورشی تأثیر منفی نهاده و آنها را مستعد ابتلا به بیماری سازد.
- محدودیت‌های نظارتی و بازار: بسیاری از کشورها مقررات سختگیرانه‌ای در مورد استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها در آبزی‌پروری دارند و بازارها اغلب محصولات بدون آنتی‌بیوتیک را ترجیح می‌دهند. این امر استفاده از آنتی‌بیوتیک‌ها را محدود و اتخاذ شیوه‌های مدیریت بهداشتی جایگزین را ضروری می سازد.
جایگزین‌های آنتی‌بیوتیک‌ها در آبزی‌پروری:
- پروبیوتیک‌ها: باکتری‌های مفید می‌توانند برای بهبود سلامت روده و غلبه بر باکتری‌های بیماری‌زا معرفی شوند و سلامت کلی گونه‌های آبزی‌پروری را افزایش دهند.
- پری‌بیوتیک‌ها: ترکیبات غذایی غیرقابل هضم که رشد باکتری‌های مفید در روده را تقویت می‌کنند و در نتیجه عملکرد سیستم ایمنی و مقاومت در برابر بیماری را بهبود می‌بخشند.
- بهبود شیوه‌های مدیریتی: شیوه‌های مطلوب در آبزی پروری، از جمله تغذیه بهینه، حفظ کیفیت آب و کاهش استرس، می‌تواند به طور طبیعی به پیشگیری از بیماری‌ها کمک نماید.
- آنتی بیوتیک های طبیعی: استفاده از مواد طبیعی همچون سیر، زنجبیل و برخی گیاهان دارویی که خاصیت ضد میکروبی دارند، می‌تواند به کنترل عفونت‌های باکتریایی کمک کند.
- اقدامات امنیت زیستی: اجرای پروتکل‌های سختگیرانه امنیت زیستی به جلوگیری از ورود و گسترش عوامل بیماری‌زا در سیستم‌های آبزی‌پروری کمک شایانی می نماید.
