توصیه های کاربردی در اجرای روش های بهینه مدیریت مزارع پرورش میگو ( BMP ) بخش دوم
- بچه میگو را از مراکز تکثیر دارای مدیریت مطلوب ، دارای مجوز و تحت نظارت بهداشتی تهیه نمائید .
- هنگام تهیه بچه میگو ، پست لاروهای سنین دوازده روزه و بالاتر را خریداری نمائید . طول کل بدن پست لارو در این سن می بایست 12 میلیمتر باشد . پست لاروهای کوچکتر ممکن است هنوز آماده ذخیره سازی در استخر پرورش نبوده و به سرعت پس از رها سازی در استخر تلف شوند .
- بچه میگوها می بایست از نظر اندازه و رنگ بدن ، همگن باشند . از خرید بچه میگوهایی که رنگ قرمز ، آبی یا سبز باشند خودداری کنید .
- بچه میگوها بایستی قوی و فعال باشند . برای بررسی این وضعیت ، حدود 500 قطعه پست لارو را درون تشت آب مدوری ریخته و آب تشت را گردش دهید . میگوهای سالم در اطراف دیواره تشت و در جهت خلاف جریان آب با دمپاره های باز شنا خواهند نمود . در صورتی که بیش از 20 درصد از میگوها در وسط تشت جمع شوند ، محموله را برگشت دهید .
- برای آزمایش سلامت پست لاروها و نیز ، آمادگی آنها جهت ذخیره سازی در استخر پرورش ، تست های شوری و فرمالین را قبل از بسته بندی و حمل لارو ، در کارگاه تکثیر انجام دهید .
- روده بچه میگوها بایستی پر بوده و اندام هپاتوپانکرآس ( کبد – لوزالمعده ) آن ها شرایط مناسبی داشته باشد . پست لاروها به لحاظ اندام وزوائد می بایست سالم باشند و هیچگون قطع ضمائم ( نظیر پاها ) در آن ها مشاهده نگردد . این شرایط را می توان با استفاده از ذره بین و یا میکروسکوپ در خصوص تعداد 10 تا 20 قطعه بچه میگو مورد بررسی و ارزیابی قرار داد . هپاتوپانکرآس میگوها نباید کوچک و یا به رنگ روشن باشد . روی سطح بدن پست لاروها می بایست تمیز ، فاقد هرگونه آلودگی یا لکه سیاه ( و یا قهوه ای ) بوده ، پاها به دقت کنترل شوند تا در بخش انتهایی آن ها لکه سیاه دیده نشود .
- ضروری است ، نمونه ای از پست لاروها ، چندروز پیش از بسته بندی ، جهت آزمایشات تشخیصی به آزمایشگاه های مرجع ارسال گردد تا در خصوص آلودگی به عوامل بیماریزای خطرناک نظیر لکه سفید ویروسی ، IHHNV ، سندروم تورا ، بیماری کله زرد و ... مورد ارزیابی قرار گیرند .
- از تحویل گیری محموله هایی که لارو آن ها از مخازن مختلف در مرکز تکثیر تهیه شده ، خودداری کنید .
- شوری آب مخازن تکثیر می بایست حتی المقدور به شوری آب استخر پرورش نزدیک باشد ( حداکثر 5 گرم در لیتر ) . به این منظور توصیه می شود چند روز قبل از تحویل محموله لارو تا یک روز پیش از آن ( از مرحله پست لارو 10 روزه و یا کمتر ) تغییر در شوری مخازن انتخاب شده آغاز شود .
- کیسه های بسته بندی بایتی به اندازه کافی دارای اکسیژن باشند . حجم اکسیژن تزریق شده به حجم آب درون کیسه ها می بایست حداقل 3 به یک باشد .
- تراکم بچه میگو باید متناسب با زمان حمل پست لارو از کارگاه تکثیر تا مزرعه پرورش تنظیم گردد .
- بهتر است مدت زمان حمل پست لارو از کارگاه تکثیر تا مزرعه پرورش حداکثر 6 ساعت باشد . اگر این زمان به دلیل فاصله بین مبدأ تا مقصد بیشتر بود ، می بایست دمای آب درون کیسه ها توسط یخ کاهش یافته و محموله توسط کامیون های یخچال دار حمل گردد .
- ذخیره سازی بچه میگوها در استخر پرورش لازم است طی ساعات خنک روز انجام شود . بچه میگوها را حتی الامکان در عمیق ترین نقطه استخر پرورش ، موافق جهت وزش باد و پس از خودهی آن ها با پارامترهای فیزیکی و شیمیایی آب استخر رها سازی کنید .
- از ذخیره سازی بچه میگو در آستخرهای شفاف و یا دارای شکوفایی پلانکتونی بیش از حد خودداری نمایید .
- در صورت استفاده از مخازن و یا منطقه نوزادگاهی در مزرعه ، طول زمان نرسری به مدت 2 هفته زمان مطلوبی است . این زمان برای توری بقا یا هاپا ( Happa net) نمی بایست بیش از 7 روز باشد .
- تغذیه بچه میگوهای رهاسازی شده را با غذای پلت واجد کیفیت مطلوب آغاز نمایید . از غذای تر و یا استفاده از آنتی بیوتیک جدّاً احتراز کنید . غذا را در محل خشک و خنک نگهداری نمائید .
- اندازه پلت غذا را بر اساس اندازه میگوها انتخاب کنید . میزان غذای روزانه بایستی بر اساس جداول استاندارد و بررسی سینی های غذادهی تعیین و برآورد گردد . از غذادهی بیش از حد و یا کمتر از میزان مورد نیاز میگو خودداری نمائید .
- از هنگام شروع غذادهی ، به طور منظم منطقه غذادهی را مورد بررسی قرار داده و در صورت مشاهده مناطق لجنی و یا دارای بوی متعفن ، غذادهی در آن نقاط را متوقف و اقدام به اصلاح آن ناحیه کنید .
