تنظیم اسمزی در میگو

جزوه ای که متن آن در لینک ذیل قرارداده شده ، ترجمه فصل دوم از کتاب فیزیولوژی میگوی سفید هندی به قلم آقای Diwan است . مطالعه این جزوه را به علاقمندان به مبحث فیزیولوژی میگوهای پرورشی توصیه می کنم .

لینک دانلود

نقش فیزیولوژیک ویتامین C در میگو

مقاله ای که لینک دانلود آن در ذیل این متن آورده شده ، چند سال پیش به صورت برداشت آزاد از مقاله برایان هانتر مدیر شرکت آبزی پروری ROCHE ترجمه و در سایت آبزیستان قرار داده شد . به دلیل اهمیت فراوان ویتامین C در فیزیولوژی میگوهای خانواده پنائیده به ویژه در مقابله با بیماری ، انتشار مجدد این مطلب را بی مناسبت ندیدم .

امیدوارم مورد پسند بازدیدکنندگان عزیز واقع شود .

لینک دانلود

تاریخچه پرورش میگو در تایلند

لینک دانلود

کتابچه تکثیر و پرورش ماهی سی باس آسیایی

این کتابچه ، گردآوری شده از چندین منبع منجمله سایت فائو ( سازمان خواروبارجهانی ملل متحد) است که صرفا به منظور آشنایی ابتدایی بهره برداران با این ماهی و نحوه تکثیر و پرورش آن ترجمه و ارائه گردیده است . البته ایراداتی در زمینه رده بندی ماهی سی باس آسیایی بر متن وارد است که این ایراد منطبق بر متن اصلی سایت فائو بوده و از این بابت از خوانندگان پیشاپیش پوزش می طلبم .

لینک دانلود 

کوددهی استخرهای آبزی پروری

متنی که لینک دانلود آن در ذیل همین متن آورده شده ، ترجمه مقاله ای به قلم پروفسور بوید در خصوص اهمیت  کوددهی در استخرهای آبزی پروری و مبانی آن هست که در دی ماه سال گذشته ترجمه شد و در وبلاگ سابق آبزی پروری منتشر گردید . امیدوارم مورد استفاده دوستان قرار بگیره :

لینک دانلود

جزوه اصول احداث مزارع پرورش میگو

لینک دانلود 

کتابچه راهنمای پرورش میگو به شیوه نیمه متراکم ( زبان انگلیسی)

کشور ایران ،صنعت پرورش میگو را بصورت تجاری،از دهه هفتاد شمسی(90 میلادی)آغاز نمود.در آن سال ها یکی از محافظه کارانه ترین سیستم های پرورش،سیستم نیمه متراکم بود که در کنار توجیه اقتصادی مطلوب تر نسبت به روش گسترده(Extensive)،نیم نگاهی نیز به سهولت در مدیریت پرورش نسبت به سامانه های متراکم (Intensive)و فوق متراکم(Super Intensive) که در آن سالها تقریباً در ابتدای مسیر خود بوده و تعداد معدودی مزارع به شیوه هایی از این دست تولید می نمودند، داشت.ایران نیز طراحی سامانه پرورش میگو خود را بر همین اساس قرار داد (هرچند از چند سال پیش تاکنون به زحمت بتوان تعریف قابل قبولی برای روش تولید در کشور ارائه کرد).حتی اکنون نیز اغلب کشورهای آمریکای جنوبی،در پرورش میگو ، تابع سیستم نیمه متراکم می باشند.

کتابچه راهنمایی که  لینک دانلود آندر ذیل، قرار داده شده است ،راهنمای کاربردی سیستم نیمه متراکم در پرورش میگو می باشد که توسط  خوزه ویلالون از دانشگاه کشاورزی و علوم دریایی تگزاس در همان سالهای بدو ورود ایران به جرگه تولید کنندگان میگو نگاشته شده و مناسب بازدید کنندگان و دوستان عزیزی است که قصد دارند در خصوص  اصول اولیه پرورش میگو آگاهی و آشنایی لازم را کسب نمایند.امیدوارم مورد توجه واقع گردد.

لینک دانلود

حقایقی در خصوص شش باور رایج در تکثیرمیگو

حقایقی در خصوص شش باور رایج در تکثیرمیگو

 

Stephen G. Newman, Ph.D.

ترجمه :علی قوام پور

Global aquaculture advocate magazine

November/December 2012

کیفیت پست لارو تولیدی در بین مراکز تکثیر متفاوت و از تنوع بسیاری برخوردار  است.برخی تصورات اشتباه در خصوص کیفیت لارو یا آب مصرفی در این مراکز می تواند سبب افت کیفی محصول شود.دراین زمینه می توان از سوء برداشت هایی که در مورد پست لاروهای SPF یا کاربرد پروبیوتیک ها وجود دارد نیز نام برد که در نهایت منجر به افت راندمان تولید مراکز تکثیر می شود.

در طول 25 سال گذشته و طی تجربه ای که بواسطه کار با تکثیر کنندگان و پرورش دهندگان حاصل نموده- ام،فرصت بازدید از صدها مرکز تکثیر در کشورهای متعددی نیز برایم فراهم و از همان ابتدا کار من مشاهده و آموختن بوده است.به این دلیل گهگاه روش های مناسبی در خصوص بهبود تولید به نظرم می رسید که هرجا مدیران مراکز تکثیر راغب به همکاری بوده اند این اصلاح و بهبود ممکن شده است.

با اینحال متأسفانه هنوز هم ،حتی در بین آنها که مدعی بکارگیری دانش فنی در امر تکثیر هستند غفلت هایی دیده می شود که سبب گردیده کیفیت پست لارو تولیدی مراکز تکثیرتا حدزیادی با هم متفاوت باشد.

 باور اول :

بازماندگی پائین در مخازن لاروی ناشی از فشار انتخاب (Selection Pressure) است که در طبیعت نیز وجود دارد.در حقیقت در این پروسه، لاروهای ضعیف تر حذف شده و پست لاروهای باقیمانده ،به دلیل توانائی بالاتر،شرایط نامطلوب محیط استخر پرورش را بهتر تحمل می نمایند.

واقعیت چیست ؟

فشار انتخاب در مراکز تکثیر بطورکلی با آنچه در محیط وحشی حاکم است مغایرت داشته و بازماندگی پائین در این مراکز غالباً شاخصی برای مشکلات مدیریتی در تأمین شرایط مطلوب محیط تکثیر و نه بر مبنای انتخاب اصلح است.در واقع پست لاروی که در محیط نامناسب مخازن لاروی در تکثیر تولید شده و بنا به عللی زنده مانده،الزاماً قادر به تحمل پارامترهای(کاملاً متفاوت) استخرپرورش نیست.تجربه نشان داده است که، احتمال بازماندگی بالاتر جمعیت های پست لاروی که بازماندگی مطلوب تری در مرکز تکثیر از خود نشان داده اند ،پس از حمل مناسب و در استخر پرورش بیشتر است.

باور دوم :

کیفیت آب چندان فاکتور مهمی به حساب نیامده و تعویض آب مخازن ضرورت خاصی ندارد.

واقعیت چیست ؟

برخلاف محیط وحشی که پست لاروها قادر به پراکنش در محیط وسیعی هستند،پست لاروهای موجود در مخازن محدود تکثیر،امکان زیادی برای این جابجایی ندارند.از این رو تراکم بالای مخزن تکثیر ،ریسک شیوع سریع بیماری را در بین جمعیت پست لارو افزایش می دهد.به این ترتیب افت کیفیت آب به عنوان مهمترین فاکتور تشکیل دهنده محیط زیست میگو،می تواند عمده ترین عامل بروز استرس و کاهش بازماندگی محسوب گردد.

در نتیجه،تعویض به موقع آب از نکات کلیدی توفیق در تکثیر به شمار می آید.

هرچند ،این به آن معنا نیست که در مخزن لاروی نمی بایست هیچ نوع ماده آلی شکل بگیرد با اینحال،تعویض آب مخازن ضرورتی است که باید جهت کاهش ریسک شیوع بیماری در بین پست لاروها مدّ نظر قرار داشته باشد.

باور سوم :

پست لاروهای SPF در برابر بیماری مقاوم تر از پست لاروهای معمولی بوده و شرایط نامساعد محیط را بهتر تحمل می کنند.

واقعیت چیست ؟

میگوی SPF به این معناست که این میگوها در خصوص ابتلا یا آلودگی به عوامل بیماریزای مشخصی مورد آزمایش قرار گرفته و عدم آلودگی نمونه های آزمایش شده  به همان عوامل بیماریزا تأیید گردیده است.اما برای تولید میگوهای مقاوم در برابر بیماری اگر چه وجود میگوهای SPF ضروری است ،با اینحال این روند طی برنامه های غربالگری و آزمایشات ژنتیکی و در خلال پروسه های متعددی انجام می شود.

به مجرد قرار گرفتن میگوهای SPF در محیط فاقد تمهیدات قرنطینه ای و ایمنی زیستی(Biosecurity) دیگر نمی توان صفت SPF را برای پست لاروها در نظر گرفت.

علاوه بر این ،روش های نمونه برداری از میگوها برای ارسال به  آزمایشگاه صرفاً بر پایه روش های آماری با ضریب اطمینان پائین تر از صددرصد صورت گرفته و هیچگاه نمی توان به صورت کامل نمونه اخذ شده را نماینده کاملاً مطمئنی برای کل جمعیت محسوب نمود.

باورچهارم :

به جای بکارگیری مراحل مختلف ایمنی زیستی(Biosecurity)،می توان از پروبیوتیک برای حفاظت از پست لارو در مقابل عوامل بیماریزا استفاده نمود.

واقعیت چیست ؟

تاکنون پروبیوتیکی به معنای واقعی (باکتریهایی که قادر باشند با تشکیل کلنی در روده پست لارو مانع استقرار و تشکیل کلنی باکتری های بیماریزا شده و از این طریق مانع بروز بیماری در میگو گردند)برای مراکز تکثیر معرفی نشده است.

هرچند تلاش برای تغییر در ترکیب  باکتریایی مخازن تکثیرمیگو ،با کشت باکتری های مفید(یا بی ضرر)در این محیط می تواند تعداد باکتری های بیماریزا را کاهش دهد،با این حال بسیاری از عوامل بیماریزا هنوز قادرخواهندبود به عنوان تهدیدی بالقوه در محیط باقی بمانند.از این رو پروبیوتیکها تنها در کنار سایر تمهیدات مدیریتی و بهداشتی می توانند ابزاری کارآمد برای مدیریت پیشگیری از بیماریها  به شمار آیند.

باور پنجم :

همه آنچه برای آغاز مطلوب روند تولید لارو لازم است آب فاقد باکتری است.

واقعیت چیست ؟

غذای زنده شامل آرتمیا و جلبک ازجمله مهمترین منابع آلودگی باکتریایی در مراکز تکثیر می باشند.

در این زمینه می توان به سندرم زوآ(Zoae Syndrome)اشاره کرد که در نتیجه افزایش بارآلودگی در مخازن تکثیر و بصورت  ایجاد مشکل در تغذیه مراحل ابتدایی لاروی ،عدم پوست اندازی و در نهایت تلفات سنگین لارو بروز می نماید.

علیرغم اینکه راه های زیادی برای کاهش بارآلودگی مخازن لاروی موجود است اما توجه چندانی به آنها نگردیده،به علاوه ادعای بسیاری از تولید کنندگان اینگونه از محصولات،در عمل فاقد پایه و مبنای علمی بوده است.

باورششم :

پست لاروهایی که بازماندگی بالائی در تکثیر داشته اند،در مقابل حمل نامناسب جهت انتقال به مزرعه پرورش نیز تحمل بالایی خواهند داشت.

واقعیت چیست ؟

همواره علاقه پرورش دهندگان و مدیران تکثیر بر کاهش استرس در مراحل مختلف حیات میگو قرار داشته است.از طرفی،بدن میگو نیز همچون انسان،قادر به تولید ویتامین C (عامل کاهش استرس)نیست و می بایست این ترکیب را از محیط خارج(تغذیه و ...)دریافت نماید.غفلت از این موضوع باعث ضعیف شدن پست لارو پس از انتقال به استخر(زمانی که لارواستعداد بالایی برای تلفات پس از حمل دارد)خواهد گردید .

لینک دانلود متن PDF

مقاله ای در خصوص استرس در میگو

ارزیابی تأثیر استرس های محیطی و فیزیولوژیک

بر تعدادی از پارامترهای ایمنی - خونی در میگوی Farfantepenaeus paulensis

Luciane M. Perazzolo, Roge´rioGargioni, Paulo Ogliari,Margherita A.A. Barracco,

( Aquaculture 214 (2002) 19–33)

ترجمه و خلاصه سازی: علی قوام پور

تغییر در برخی پارامترهای ایمنی و یا فیزیولوژیک به عنوان پاسخ به شرایط استرس زا را می توان به عنوان شاخصی مناسب برای ارزیابی سلامت موجودات از قبیل میگو در محیط پرورشی محسوب نمود.

در تحقیق حاضرتغییر پارامترهای ایمنی – خونی میگوهای Farfantepenaeuspaulensisپس از تحمل یکی از استرس های زیر مورد مطالعه و ارزیابی قرار گرفته است :

-        شوری پایین

-        قطع یکی از پایه های چشمی در میگوهای ماده

-        استخراج مصنوعی اسپرم(با فشار)

پارامترهای بررسی شده پس ازاعمال این استرس ها عبارت بودند از :تعداد هموسیت های(سلول های خونی) همولنف(THC)،غلظت کل پروتئین همولنف،فعالیت فنول اکسیداز(PO)،ظرفیت انعقادی سرم همولنف.

نتیجه این تحقیق بصورت زیر بوده است :

-        میگوهایی که به مدت 2 هفته در شوری پائین(13گرم در لیتر)نگهداری شده بودند،عموماً دارای هموسیت های کمتری (40% کمتر)نسبت به تیمار شاهد بوده اند.

-        تعداد هموسیت در میگوهای ماده قطع پایه چشمی شده و نر اسپرم گیری شده نیز به ترتیب 56.3 و 63 درصد پایینتر از میگوهای شاهد بوده است.

-        در مجموع پروتئین همولنف تغییر معنا داری در قبال استرس های وارده مشاهده نگردیده است.

-        فعالیت فنول اکسیداز در نرهای اسپرم گیری شده بطور معناداری افزایش یافته با اینحال در ماده های قطع پایه چشمی تغییر محسوسی رؤیت نگریده است.

-        فعالیت فنول اکسیداز رابطه معنا داری با کاهش شوری نشان نداده ،هرچند در تمام تیمارهای شوری (احتمالا به دلیل استرس ناشی از شرایط بسته نگهداری)،PO یا فعالیت فنل اکسیداز کاهش یافته است.

-        انعقاد سرم نیز رابطه معنا داری نشان نداده و حتی بین تکرارها نیز با تغییر همراه بوده است.

به این ترتیب می توان نتیجه گرفت از میان پارامترهای ایمنی-خونی مطالعه شده غلظت تام پروتئین و تعداد هموسیت حساس ترین پارامترها نسبت به استرس بوده و می توان پس از استاندارد سازی روش، از آنها به عنوان شاخص در ارزیابی شرایط پرورش استفاده نمود.

کاربرد جدیدی برای سینی های غذادهی

تصویر فوق اواخر سال 2013در یکی از شماره های Aquaculture Asia Pacific منتشر شد.در این تصویر سیستمی توضیح داده شده که یکی از مزارع پرورش میگو در رایونگ تایلند از اون در مدیریت و پیشگیری از بیماریها استفاده می کنه.

سیستم فوق مبتنی بر این فرضه که میگوهای در حال پوست اندازی تمایل دارند به ناحیه ای برن که از میگوهای قویتر ،که معمولاً در ناحیه غذادهی پرسه می زنند  در امان باشن. به همین علت نوار حاشیه ای بین منطقه تجمع لجن(Sludge zone) که بطور معمول شرایط نامطلوبی داره و ناحیه غذادهی (Feeding zone) رو برای خودشون انتخاب می کنن( این نواحی مجزا در استخرهایی که گردش آب توسط دستگاه های هواده اعمال میشه بوجود میاد). 

مدیران مزرعه رایونگ، تعداد سه عدد سینی رو در همین نوار حاشیه ای قرار می دن.اسم این سینی ها رو هم ،سینی های  ICU که احتمالاً مخفف Intensive Care Units هست(و بطور معمول به مخازن یا استخرهای مراقبت ویژه از لاروها یا میگوهای ضعیف گفته می شه) گذاشته اند.

به این ترتیب ، در زمانهای نزدیک به پوست اندازی تجمعی و یا بر اساس بیومتری ،غذا رو با مواد جاذب و ویتامین C مخلوط می کنن و در سینی ها (از جمله همین ICU ها) قرار می دن تا میگوها اعم از ضعیف و قوی رو بتونن به سینی ها جذب کنن(و مسلماً میگوهای قویتر ابتدا به سینی های واقع در منطقه غذادهی سرکشی می کنن).میگوهایی که از سینی های ICU نمونه برداری می شن مورد بررسی ظاهری و آزمایشگاهی قرار می گیرن تا اگر موردی مشاهده شد مدیر مزرعه فرصت داشته باشه در برابر بحران احتمالی عکس العمل مقتضی نشون بده.

البته باید در نظر داشت ،پارامترهای آب حتی در نواحی قرارگیری سینی های ICU هم نباید در محدوده خطرناک قرار داشته باشه.