آبزیستان ABZISTAN

وبلاگ آبزی پروری و علوم زیستی

آبزیستان ABZISTAN

وبلاگ آبزی پروری و علوم زیستی

آبزیستان                  ABZISTAN

سلام بر همگی. علی قوام پور هستم، دانش آموخته اکولوژی دریا در مقطع دکتری، تا حدودی فعال در زمینه تکثیر و پرورش آبزیان (به ویژه میگو)، علاقمند به زمینه های مختلف صنعت آبزی پروری و البته در کنارش، علوم انسانی. این ملغمه رو بذارید در کنار لیسانس ژنتیک و فوق لیسانس بیوشیمی تا دیگه اصلا تعجب نکنید. ولی در این رسانه ، تلاش دارم ، روش های بهینه مدیریت آبزی پروری و مبانی این صنعت را ارائه و ایده های نوین را معرفی کنم. گاه گداری هم دلنوشته ای تا به سنت وبلاگ نویسی پایبند مونده باشم. امیدوارم مطالب وبلاگ آبزیستان مورد پسند بازدیدکنندگان محترم واقع بشه. ضمنا همینجا باید اعلام کنم که این وبلاگ، شخصی و مستقله و به هیچ شرکت و وبسایتی وابسته نیست. اینو عرض کردم تا حساب مطالب منتشر شده در اینجا رو از وبسایت هایی که به نام آبزیستان الی ما شاءالله این روزها در اینترنت مشاهده میفرمایید جدا کرده باشم. پاینده باشید

بایگانی

Image result for organization management

مدیران بزرگ، بیشتر وقت خود را با بهترین کارکنانشان صرف میکنند. این رویکرد ممکن است کمی غیرمنطقی به نظر برسد؛ زیرا برخی تصور میکنند که کارکنان موفق، به طور خودکار وظایفشان را به بهترین شکل ممکن انجام می‌دهند و نیازی به توجه و تمرکز مدیران ندارند. در مقابل، کارکنان ناکارآمدتر باید زیر نظر مدیران قرار بگیرند تا اشتباهاتشان مشخص شود. در غیر اینصورت، عملکرد کل گروه تضعیف خواهد شد.

اگرچه تمرکز روی کارکنان ضعیف و چالش‌برانگیز، ضروری است، لکن باید بدانید که مدیران بزرگ، دقیقا خلاف این کار را انجام می‌دهند و در عمل، روی افراد شاخص خود سرمایه‌گذاری می‌کنند.

متأسفانه، بسیاری از مدیران کم‌تجربه فرض را بر این می‌گذارند که کار اصلی‌شان در سازمان، کنترل و نظم بخشی است. اگر "کنترل" به‌عنوان نقش کلیدی یک مدیر در نظر گرفته شود، آن‌گاه اولویت مدیران، تمرکز روی کارکنان ضعیف‌تر خواهد بود؛ زیرا آنها به کنترل و نظارت بیشتری نیاز دارند. علاوه بر این، اگر "نظم بخشی" به کارها را نیز بعنوان وظیفه اصلی مدیران تلقی کنیم، باز هم اقدام برای منظم ساختن کارکنان بی‌نظم، اولویت خواهد یافت.

مدیران بزرگ معتقدند که کنترل و نظم‌بخشی اهمیت دارند، لکن اولویت اصلی نیستند. از نظر ایشان، مهم‌ترین نقش یک مدیر، نقش «کاتالیزور» است؛ یعنی تبدیل استعدادها به عملکردها. بنابراین، وقتی آنها برای یک کارمند وقت می‌گذارند، هدفشان کنترل و نظم‌بخشی نیست، بلکه تلاش می‌کنند در ذهن او کندوکاو کرده تا راه‌های بهتری را برای شکوفاکردن استعدادهای درونی او و تبدیل آنها به عملکرد درخشان پیدا کنند.

اگر مدیران چنین نگرش و نگاهی به نقش‌شان داشته باشند، آن‌گاه به طور خودکار، بیشتر وقت خود را صرف بااستعدادترین افرادشان خواهند کرد؛ زیرا شکوفاشدن حداکثری استعدادهای متعدد و فراوان، به معنی پرداختن سازمان به کارهای بزرگتر و نتیجه دادن وقت و انرژی صرف شده میباشد. باید دقت داشت که بی‌تفاوتی نسبت به کارکنان پربازده، انگیزه آنها را نابود خواهد کرد.

مدیران بزرگ میدانند که تمرکزشان روی افراد خاص، باعث الگوسازی و رواج رفتارهای مورد نظرشان میگردد. مدیران بزرگ بخوبی می‌دانند که کارمندان، همواره نظاره گر رفتارهای آنها هستند. پس، تلاش میکنند که از طریق وقت گذاشتن برای کارمندان بااستعداد و «سوپراستارهای سازمان»، از آنها الگوهای مناسبی برای سایر کارمندان بسازند.

توجه داشته باشید که با تمرکز بیش از حد روی کارمندان ضعیف، ضعف و ناکارآمدی را در سازمان رواج خواهید داد.

منبع : گالوپ

اقتباس از کانال تلگرامی : مدیران منابع انسانی تعالی اندیش

  • ali ghavampour

مدیریت سازمان

مقاله

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی