بهترین شیوه های مدیریت آبزی پروری (BMP’s)- قسمت دهم

پنجشنبه, ۱۷ فروردين ۱۴۰۲، ۱۲:۵۱ ب.ظ

ترجمه: علی قوام پور

مکان یابی برای مزارع منفرد آبزی پروری

مکان یابی شبیه فرآیند برنامه ریزی منطقه ای اما در محدوده کوچکتر و با جزئیاتی دقیق تر است. طی این فرآیند، جانمائی مزارع مشخص شده، نوع و سیستم آبزی پروری مجاز و گونه پرورشی تعیین و اثرات احتمالی سامانه پیشنهادی آبزی پروری بر محیط اطراف بررسی می شود. هدف از این فرآیند این است که از محل مزارع و مجتمع ها در خصوص تولید حداکثری و اثرات نامطلوب حداقلی در زمینه های اجتماعی و زیست محیطی اطمینان حاصل شود. اگرچه مکان یابی معمولاً توسط بخش خصوصی انجام می شود، اما دولت، ساختار و استانداردهای لازم برای صدور مجوز سایت، کاربری منطقه ای و ارزیابی اثرات زیست محیطی را تعیین و ارائه می نماید.

ایجاد و توسعه مناطق تحت مدیریت آبزی پروری

مرحله نهایی در برنامه ریزی فضایی و مکان یابی، توسعه و ایجاد مناطق تحت مدیریت آبزی پروری (Aquaculture Management Area’s = AMA’s) است. AMA ها مجموعه ای از پرورش دهندگان و تولیدکنندگان می باشند که در عملیات مدیریتی رایج مشارکت می کنند. در حالی که مدیران مزارع منفرد صرفاً مسئول عملکرد و تولید در مزارع خود هستند، AMAها اهداف و چشم اندازهای مدیریتی مشترکی را برای بهبود تولید و عملکرد تمامی مزارع موجود در منطقه در نظر گرفته و اجرا می نمایند و به طور کلی بر مواردی تمرکز دارند که حل آن ها تنها به شکل جمعی امکان پذیر است (مواردی همچون تعارض منافع کاربران، محدودیت دسترسی به نهاده ها و مدیریت ریسک، پساب، بیماری ها و ...). AMA ها با تعیین اهداف و چشم اندازهای تولید، شیوه های مدیریت مشترک، برنامه های نظارتی و راهبردهای امنیت زیستی، برنامه های مدیریتی را پایه گذاری می نمایند. AMA ها می توانند قدرت مذاکره جمعی، حضور در بازار و اشتراک گذاری اطلاعات را افزایش داده و در عین حال اثرات زیست محیطی و ریسک بیماری ها را کاهش دهند.