سیر تحول و کاربردهای ظرفیت بُرد (تحمل) در آبزی‌پروری: دستورکاری برای پژوهش (2)
نوشته: Jenny Weitzman و Ramon Filgueira
دانشگاه: Dalhousie، کانادا
ترجمه: علی قوام پور
قسمت دوم
مقدمه:
ظرفیت تحمل (CC) را می‌توان به طور کلی به عنوان حداکثر میزان استفاده‌ای که یک اکوسیستم یا منطقه می‌تواند قبل از وقوع تخریب غیرقابل برگشت تحمل کند، توصیف نمود. با این حال، به دلیل تنوع در کاربردهای این مفهوم در رشته‌های مختلف، قائل شدن به یک تعریف جامع برای آن ممکن است نامناسب باشد (Sayre 2008). امروزه ظرفیت تحمل به اصطلاحی بسیار متداول در سیاست‌های زیست‌محیطی مدرن مبدل شده ؛ به ویژه به این دلیل که هم به عنوان مبنا و هم ابزاری برای عملیاتی نمودن توسعه پایدار در نظر گرفته می شود (Daly 1990; Daily & Ehrlich 1992; Graymore et al. 2010; Sala et al. 2015). در طول سال‌ها، مفهوم ظرفیت تحمل برای توصیف محدودیت‌های رشد جمعیت‌های طبیعی، محاسبه‌ی میزان استفاده از منابع توسط جوامع بشری و سیاست های مدیریت زیست‌محیطی در زمینه‌هایی همچون گردشگری، کشاورزی و آبزی‌پروری مورد استفاده قرار گرفته است (Chapman & Byron 2018).
طی 30 سال گذشته، تولید جهانی آبزی‌پروری به سرعت گسترش یافته و برای اولین بار در سال 2014 از نظر محصولات دریایی مأکول از صید پیشی گرفته است (FAO 2016). آبزی‌پروری اکنون به صنعتی نویدبخش برای تأمین نیاز رو به رشد غذا در سراسر جهان تبدیل شده است (Naylor 2016). با این حال، رشد این صنعت با بروز اثرات جانبی زیست‌محیطی و تعارضات اجتماعی نیز همراه بوده که ممکن است بر ظرفیت اکوسیستم ها برای ارائه کالا و خدمات به شیوه‌ای پایدار تأثیر گذار باشد (Primavera 2006; Edwards 2015). لذا قانون‌گذاران و سایر نهادها به طور فزاینده‌ای به درک و ارزیابی ظرفیت تحمل مرتبط با آبزی‌پروری در زمینه تأمین و دستیابی به اهداف متنوع و موضوعات مدیریتی، از جمله کاهش تأثیر زیست‌محیطی صنعت و بهینه‌سازی تولید، علاقه‌مند شده‌اند. علاوه بر این ظرفیت برد به عنوان ابزاری امید بخش برای پیشبرد مدیریت جامع آبزی‌پروری مبتنی بر اکوسیستم پیشنهاد شده است (Ross و همکاران، ۲۰۱۳).
اگرچه رویکرد آبزی پروری مبتنی بر اکوسیستم، درجات متفاوتی از پذیرش و انطباق توسط گروه‌های دست اندرکار را نشان می دهد (Brugere و همکاران، ۲۰۱۸). بعلاوه، فقدان چارچوبی روشن برای عملیاتی نمودن ظرفیت برد در تصمیم‌گیری‌های جامع همچنان مشهود است.
هدف از این متن، بررسی مقالات مرتبط با ظرفیت تحمل برای آبزی‌پروری (با رویکرد انتقادی) و برجسته کردن روش‌ها و قابلیت‌های آن در پشتیبانی از تصمیم‌گیری های مربوط به آبزی پروری مبتنی بر اکوسیستم می باشد. این مقاله با مرور متون علمی دست اول و یا ارجاعی، مبانی نظری و کاربردهای ظرفیت برد را در مقیاسی جامع بررسی و چگونگی تعریف و اندازه‌گیری ظرفیت تحمل را در زمینه‌های مختلف آبزی‌پروری مرور نموده است. این رویکرد تطبیقی، مبنایی را برای شناسایی چالش‌ها و مضامین مشترک و پیشنهاد یک دستور کار تحقیقاتی برای ارتقاء میزان استفاده از ظرفیت تحمل در تصمیم‌گیری های مربوطه فراهم خواهد نمود.
