بهترین شیوه های مدیریت در آبزی پروری (مقدمه)
راهنمایی برای پیاده سازی رویکرد اکوسیستمی در آبزی پروری اندونزی و سایر مناطق
اقیانوس ها نقش مهمی در تغذیه جمعیت روی سیاره زمین بر عهده دارند، چرا که تخمین زده می شود تا اواسط قرن حاضر حدود نه میلیارد نفر روی زمین می بایست به منابع تغذیه ای دست پیدا نمایند. در حال حاضر، بخش قابل توجهی از کره زمین به غذاهای دریایی به عنوان منبع اولیه پروتئین حیوانی متکی است و نیمی از غذاهای دریایی که برای مصرف انسان در نظر گرفته می شود، هم اکنون در مزارع آبزی پروری تولید می شود. انتظار می رود با افزایش تقاضا برای غذاهای دریایی، رشد آبزی پروری در دهه های آینده نیز تداوم یابد. با این حال، اکوسیستم ساحلی و اقیانوسی نیز بر اثر توسعه بی ملاحظه در برابر تخریب آسیب پذیر بوده و رشد پایدار در بخش آبزی پروری مستلزم استفاده از بهترین شیوه های مدیریتی است که اثرات مضر زیست محیطی، از دست دادن زیستگاه، کیفیت پایین آب و شیوع بیماری ها را کاهش دهد. اندونزی به عنوان دومین تولیدکننده بزرگ آبزی پروری در جهان و همچنین کشوری با تنوع زیستی دریایی بالا، توسعه سریع بخش آبزی پروری را طی پنج سال آینده از طریق ایجاد یک برنامه جامع توسعه میان مدت (RPJMN) هدف گذاری نموده که لازم است این روند توسعه به طور کامل و یکپارچه با رویکردهای مبتنی بر ملاحظات اکوسیستمی همراه باشد.
در مشارکت فیمابین سازمان بین المللی حفاظت (CI) ، نهاد همکاری در راستای توسعه پایدار شیلاتی و دانشگاه سانتاباربارا در کالیفرنیا گزارشی در سال 2018 تهیه گردید تا به عنوان زمینه و راهنما برای توسعه آبزی پروری مسئولانه و سازگار با محیط زیست در راستای برنامه جامع توسعه میان مدت کشور اندونزی مورد استناد قرار گیرد.
سه کارگاه آموزشی متشکل از ذینفعان، در جاکارتا، باندونگ، و آمبون برگزار گردید تا در مورد جنبه‌های مرتبط با وضعیت توسعه آبزی پروری در حال و در آینده اطلاع رسانی نموده، نظرات و دیدگاه های کارشناسان و متخصصان ذیربط را در جهت بهبود روش های مدیریت آبزی پروری در اندونزی مورد بحث قرار دهد. در این کارگاه های آموزشی داده های معنادار و مفیدی در زمینه شیوه های بهینه مدیریت در آبزی پروری ارائه شد که در این گزارش منعکس گردیده است.
اکتبر 2018
Ketut Sarjana Putra
معاون سازمان بین المللی حفاظت، اندونزی
