آشنایی با سامانه های نوزادگاهی در میگو

سامانه های نوزادگاهی در صنعت پرورش میگو در سال های اخیر از اهمیت و توجه بالایی در زمینه ایمنی زیستی، افزایش تعداد دوره های پرورش، کاهش زمان هر دوره پرورش در استخر و مدیریت تولید برخوردار گردیده اند. طراحی و اجرای مناسب این سامانه ها در مناطق مختلف جهان امکان بهره وری از سطح زیر کشت را به نحو مطلوبی فراهم نموده و موجب تولید میگوهای سالم، هم سایز و دارای پتانسیل بالا را برای ورود به استخرهای پرورش فراهم نموده اند.

فایل پی دی اف حاضر (لینک ذیل)، به طور مختصر به معرفی این سامانه ها پرداخته است و می تواند در آشنائی علاقمندان به تکثیر و پرورش میگو با این حوزه نقش داشته باشد. امیدوارم مورد توجه بازدید کنندگان واقع شود.

لینک دانلود

نشست هم اندیشی احداث و مدیریت سامانه های نوزادگاهی میگو (برگزار شده در استان بوشهر)

روز چهارشنبه هفته ای که گذشت (24 آبان 1402)، نشست ملی به ابتکار معاونت آبزی پروری شیلات استان بوشهر و با مشارکت نمایندگانی از بخش های دولتی و خصوصی استان های میگو پرور در محل سالن جلسات اداره کل شیلات استان بوشهر برگزار شد. در این نشست، ابتدا ارائه هایی در خصوص مبانی احداث، ایمنی زیستی و پروتکل مدیریتی سامانه های نرسری به ترتیب توسط اینجانب و آقایان دکتر قاجاری (اداره کل دامپزشکی استان بوشهر) و دکتر اژدری (مرکز تحقیقات استان سیستان و بلوچستان) انجام و بعد از آن تجارب عملیاتی استان های بوشهر، هرمزگان و گلستان توسط نمایندگان استان های یاد شده مطرح گردید. لینک های ذیل مربوط به فایل صوتی این ارائه ها است که توسط همکاران در شیلات استان ضبط و به اشتراک گذارده شده است. 

ارائه دکتر قوام پور

 

ارائه دکتر قاجاری

 

ارائه دکتر اژدری

 

اظهارات دکتر سیمرونی

 

ارائه مهندس وشتانی (استان گلستان)

 

ارائه مهندس مرادی (سایت بویرات بوشهر)

 

ارائه مهندس مانعی (سایت دلوار بوشهر)

 

ارائه مهندس قاسمی (استان هرمزگان)

 

ارائه مهندس ترکی زاده (سایت بندرریگ بوشهر)

سامانه نوزادگاهی، ایده ای نوظهور برای غلبه بر مخاطرات در پرورش میگو

سیستم نوزادگاهی در پرورش میگو برای اولین بار در سال 1974 معرفی شد (پارکر،1974). اگرچه، در دهه 1990، اغلب پرورش دهندگان به ذخیره سازی مستقیم روی آورده بودند، با این حال امروزه با رواج پرورش گونه  لیتوپنئوس وانامی و تهدیدات بی شمار ناشی ازبیماری‌های نوظهور و جدید، استفاده از استخرهای نوزادگاهی رو به افزایش گذاشته است چرا که مرحله نوزادگاهی می تواند زنجیره انتقال بیماری را قطع و به رشد سریع تر آبزیان پرورشی کمک نماید.

در لینک ذیل ترجمه مطلبی که به تازگی در سایت Skretting کشور هند منتشر شده قرار گرفته است که امیدوارم مورد استفاده علاقمندان واقع گردد.

لینک دانلود 

10 توصیه برای پرورش میگوی موفق (قسمت پایانی- احداث استخر نرسری)

پرورش دهندگان میگو معمولاً لارو خریداری شده از کارگاه های تکثیر را مستقیماً در استخرهای پرورش ذخیره سازی می کنند. ریسک این کار، نسبتاً بالاست چرا که سیستم ایمنی پست لاروها هنوز به حد کافی تکامل پیدا نکرده است.

احداث سامانه های نوزادگاهی، علیرغم تحمیل هزینه برای زیرساخت، ریسک یاد شده را تا حد زیادی کاهش می دهد زیرا پرورش دهندگان را نسبت به افزایش توان سیستم ایمنی میگوها مطمئن می سازد.

به این منظور، پست لاروهای تهیه شده از کارگاه های تکثیر با تراکم بالا (حدود 2000 پست لارو در متر مکعب) در مخازن و یا استخرهای کوچک نرسری ذخیره سازی شده و به مدت تقریباً یک ماه در این سازه نگهداری می شوند. کوچک بودن اندازه استخرها و مخازن نوزادگاهی به این معنی است که نهاده ها و ووردی های مورد نیاز برای دوره 30 روزه، نسبتاً کمتر از پرورش در استخر های بزرگ بوده و به این ترتیب تلفات میگوها و هزینه تولید کاهش خواهد یافت (در خصوص مزایا و مدیریت سامانه های نوزادگاهی، فایل پاورپوینت مربوطه را از اینجا دریافت نمائید).

مدیریت استخرهای نوزادگاهی در اکوادور

لینک زیر مربوط به ترجمه مقاله ای است که سال 2010 در خصوص مدیریت حوضچه های آبراهه ای نرسری(Nursery Raceways)در بولتن Nicovita منتشر شده .اول خواستم متن خام مقاله رو در وبلاگ قرار بدم ولی حیفم اومد چون در ویرایش متن تا حدی روی تصاویر و جداولش هم کار شده بود.در نهایت تصمیم گرفتم در بخش مقالات آپلودش کنم که شما میتونید اون رو از آدرس زیر دریافت کنید:

لینک دانلود