10 توصیه برای پرورش میگوی موفق (قسمت پایانی- احداث استخر نرسری)
پرورش دهندگان میگو معمولاً لارو خریداری شده از کارگاه های تکثیر را مستقیماً در استخرهای پرورش ذخیره سازی می کنند. ریسک این کار، نسبتاً بالاست چرا که سیستم ایمنی پست لاروها هنوز به حد کافی تکامل پیدا نکرده است.
احداث سامانه های نوزادگاهی، علیرغم تحمیل هزینه برای زیرساخت، ریسک یاد شده را تا حد زیادی کاهش می دهد زیرا پرورش دهندگان را نسبت به افزایش توان سیستم ایمنی میگوها مطمئن می سازد.
به این منظور، پست لاروهای تهیه شده از کارگاه های تکثیر با تراکم بالا (حدود 2000 پست لارو در متر مکعب) در مخازن و یا استخرهای کوچک نرسری ذخیره سازی شده و به مدت تقریباً یک ماه در این سازه نگهداری می شوند. کوچک بودن اندازه استخرها و مخازن نوزادگاهی به این معنی است که نهاده ها و ووردی های مورد نیاز برای دوره 30 روزه، نسبتاً کمتر از پرورش در استخر های بزرگ بوده و به این ترتیب تلفات میگوها و هزینه تولید کاهش خواهد یافت (در خصوص مزایا و مدیریت سامانه های نوزادگاهی، فایل پاورپوینت مربوطه را از اینجا دریافت نمائید).
