مبانی BMP در پرورش ماهی در قفس های دریائی (6)
مبانی BMP در پرورش ماهی در قفس های دریائی (6) - بخش اول
منبع: Best Management Practices for Marine Cage Culture Operations in the U.S. Caribbean
ترجمه: علی قوام پور
- خوراک
بهترین روش مدیریتی (BMP) کلیدی در زمینه خوراک، حذف ترکیبات خام از برنامه تغذیه ای شامل ماهی های کوچک، ضایعات فرآوری آبزیان، ماهی مرکب و ضایعات کشتارگاهی است. این مواد ممکن است حاوی عوامل بیماری زا و انگل باشند، محتوای ویتامینه و مواد معدنی در آن ها متغیر و اغلب ضعیف است و امکان دارد حاوی ترکیبات ضد تغذیه ای همچون تیامیناز باشند که باعث اختلالات تغذیه‌ای، کاهش نرخ رشد و افزایش حساسیت به عوامل بیماری‌زا می‌شوند. ترکیبات خام خوراکی به سرعت در آب متلاشی شده، کیفیت آب و راندمان تغذیه ای را کاهش می دهند.
در مقابل، خواراک پلت‌شده در حین تولید تا دمای کافی برای از بین بردن پاتوژن‌ها و انگل‌ها حرارت می بینند. علاوه بر این، خوراک پلت مدرن برای تامین تمام مواد مغذی ضروری مورد نیاز ماهی برای رشد سریع و سلامت مطلوب فرموله شده اند. استفاده از خوراک های پلت شده در مقایسه با خوراک خام از نظر مزایای اقتصادی و زیست محیطی، گام بزرگی رو به جلو محسوب می گردند.
خوراک پلت عمدتاً از شرکت های تولید خوراک دام (به جای تولید در مزرعه) تهیه می شود. از این رو، پرورش دهندگان برای دسترسی به خوراک با کیفیت و دارای فرمول مناسب به کارخانجات تولید خوراک وابسته می باشند. در عوض، پرورش دهنده کنترل مستقیمی بر روش تغذیه دارد و این موضوع بر عملکرد اقتصادی و زیست محیطی مزرعه تأثیر گذار است. هزینه خوراک معمولا 50 تا 60 درصد از هزینه های تولید ماهی در قفس های دریایی را به خود اختصاص می دهد از این رو انگیزه اقتصادی پرورش دهندگان در بهینه سازی مصرف غذا بسیار قوی است. جیره های ارزان قیمت را می توان از مواد غذایی بی کیفیت تولید کرد، اما بعید است هزینه پائین تر آنها جبران کننده افت عملکرد تولید به ازای مصرف اینگونه غذاها باشد. در اغلب موارد، جیره با کیفیت و دارای راندمان بالا ارزش هزینه کرد بالاتر را دارد.
تغذیه مناسب از نظر مقدار غذا، نحوه غذادهی و دفعات تغذیه بر عملکرد تولید و حفظ مواد مغذی تأثیر گذار است. از آنجاکه خوراک منبع پسماند مواد مغذیدر مزارع پرورش است، کاهش این پسماند از نظر اقتصادی و زیست محیطی دارای مزایای مهمی است. بهینه سازی مصرف خوراک به معنای نظارت دقیق بر میزان خوراک مصرفی و در ارتباط با میزان مصرف شده توسط ماهی و رشد حاصله است. استراتژی‌های بهینه‌سازی معمولاً شامل استخدام پرسنل غذادهی مجرّب، سیستم دوربین زیر آب، دستگاه‌های تشخیص پلت و سیستم‌های تغذیه کنترل‌شده توسط رایانه می باشد. همچنین آنالیز منظم شیمیائی محموله های غذا و سوابق عملکرد تولید با استفاده از غذای مورد نظر در انتخاب خوراک اهمیت بالایی خواهد داشت. پایش تغذیه با استفاده از پلت های شناور یا با فروروندگی کند مناسب تر است چرا که می توان از بالا مصرف غذا را نظارت نمود و یا این کار را برای پلت های فرورنده با استفاده از دوربین های زیر آبی انجام داد.
از دیگر موارد دارای اهمیت در اعمال بهترین شیوه های مدیریت برای خوراک، می توان به بهبود ضریب تبدیل خوراک (FCR) و کاهش میزان غذای خورده نشده اشاره نمود. در این زمینه، پایش، آنالیز سوابق رشد، بقا، مصرف خوراک، زمان تغذیه و میزان تغذیه ماهی ها بسیار مهم می باشند. راندمان تغذیه نیز لازم است بر اساس هزینه خوراک به ازاء واحد رشد و یا هزینه خوراک به ازاء واحد رشد در واحد زمان و نه صرفا هزینه هر تن غذای مصرفی محاسبه شود. پرورش دهندگان می توانند با همکاری با کارخانجات تولید خوراک، امکان استفاده از خوراک دارای ضریب تبدیل و هضم پذیری مناسب همچنین منطبق با نیازهای زیستی و روش های تغذیه ای مورد نظر خود را فراهم نموده و به بهبود کیفیت خوراک مصرفی کمک نمایند.
حفظ قدرت انتخاب در نوع خوراک و تامین کنندگان آن می بایست هواره وجود داشته باشد تا شرکت های سازنده نسبت به بهبود مستمر محصول تولیدی تشویق شوند. همه علاقه دارند غذای مورد استفاده از نظر تغذیه ای برای سن و سایز گونه پرورشی در هر مرحله از رشد مناسب باشد.
فرمولاسیون، روش تولید، ترکیب تقریبی و کیفیت خوراک عمدتاً توسط سازنده خوراک تعیین می شود. با این حال، پرورش دهندگان می توانند بر کیفیت خوراک از طریق اعمال قدرت انتخاب و از سوی دیگر همکاری با کارخانجات تولید کننده غذا تأثیر گذار باشند. پرورش دهندگان لازم است غذاهایی را استفاده کنند که با نیازهای غذایی آبزی مطابقت داشته، از قابلیت هضم بالا برخوردار بوده و طی فرآیند مناسبی تولید شده باشد. از این رو می بایست به صورت شفاف نسبت به مشخصات خوراک مطلوب همچون حداقل ترکیب تقریبی، هضم پذیری، درصد خاکه و سایر الزامات خاص گونه پرورشی و یا سیستم پرورشی مورد نظر را برای بهبود تغذیه آگاهی داشته باشند. (پایان قسمت نخست)
