آبزی پروری را دوباره به صنعتی جذاب تبدیل کنیم (مقاله)
نوشته Zuridah Merican
نشریه آبزی پروری آسیا اقیانوسیه، شماره سپتامبر/اکتبر 2023
ترجمه: علی قوام پور
این روزها متوجه بحث هایی شده ام مبنی بر اینکه آبزی پروری جذابیتش را هرگز از دست نمی دهد، اما بیائید از اینجا شروع کنیم که چطور به این نقطه رسیده ایم؟
سری میزگردهای آبزی پروری (TARS) در سال 2023 بیشتر بر نوسازی (Regeneration) صنعت پرورش میگو تأکید داشت که مفهومی دوگانه دارد. اولین مفهوم، رنسانس در زمینه های مختلف این صنعت است اما صنعت نیز می بایست نسل جدیدی از جنبه های تخصصی را به خود جذب کند و یا به عبارتی " چه کنیم تا آبزی پروری جذاب تر شود؟". هر صنعتی برای پایداری در برابر تحوّلات پیش رو، نیاز به بازسازی دارد. این موضوع به دو مؤلفه نوسازی سیستم تأمین مالی و نیروی انسانی نیاز دارد.
کشور اندونزی با توجه به استارتآپ های نوآوری متعدد (که سرآمد آن ها eFishery است) و PMI (نهاد مزرعه داران جوان اندونزی) نمونه عالی برای هردومورد را در بر داشته و میزبانی بهتر از بالی برای نشست TARS امکان پذیر نبود.
بگذارید محاسبه سریعی در زمینه مزایا، معایب، فرصت ها و تهدیدات در این خصوص داشته باشیم. نسل آینده در آبزی پروری نوآور و دارای تفکر دانش محور است که معتقد به اشتراک گذاری اطلاعات برای پیشبرد صنعت می باشد. این نسل، کمبود تجربه اش را در انرژی، روحیه "توانستن" و به یمن تسلط بر زبان انگلیسی به عنوان زبان متحد کننده بین المللی جبران خواهد نمود. روحیه " توانستن" می بایست بیشتر مورد تاکید قرار گیرد چرا که نسل های قدیمی تر اغلب نگاهی تحقیر آمیز به ایده ها و فنآوری های نوین داشته و خیلی ساده با گفتن " متاسفم این ایده جوابگو نیست" و یا " من در فکر کاهش هزینه ها هستم و برای این چیزها وقت تلف نمی کنم".
در حال حاضر، ممکن است نسل جدید با فقدان اعتبار مواجه باشد ولی همین موضوع، پیشران آن ها برای رشد و کسب اعتبار خواهد بود. آن ها قویاً بر این باورند که باید صنعت را به جایگاهی بالاتر از آنچه که هست هدایت کنند. در صورت فراهم شدن پشتوانه مالی، فرصت های عظیمی فراروی استارت آپ ها قرار دارد و عجیب نیست اگر گفته شود استارت آپ ها و نسل جدید رابطه همزیستی با یکدیگر دارند و به عبارتی پیشران یکدیگر خواهند بود. اگر در حال حاضر بحرانی فراروی صنعت پرورش میگو وجود داشته باشد می توان به بحران قیمت فروش محصول و هزینه بالای تولید اشاره نمود. هر بحران می تواند منجر به یک فرصت شود و موجب دلگرمی است که نسل جدید، نیمه پرلیوان را می بیند.
آیا هند و اندونزی با توجه به دراختیار داشتن نسلی پیشرو این مزیت را در اختیار دارند که در این مسابقه دو امدادی، چوب را به نسل های دوم و سوم منتقل کنند؟ فیلیپین نیز در فاصله اندکی پس از این دو کشور قرار گرفته ولی سایر کشورها علیرغم در اختیار داشتن نسل جوان، سرعت کندتری داشته و به نظر می رسد در این حوزه پیشرفتی داشته باشند. جانشین پروری (Succession planning) بیشتر در کسب و کارهای خانوادگی مشهود است و در طول زنجیره ارزش، این موضوع بیشتر در زمینه تولید غذا، پرورش و فرآوری دیده می شود. با این حال حتی در شرکت های چندملیتی نیز چنین موضوعی مشاهده نمی شود. مشکل در چنین مواردی این است که مدیران ارشد، چندان تمایلی به تفویض اختیار به نیروی جوان تر و اجازه ارتکاب اشتباه به ایشان از خود نشان نمی دهند.
پیامی که صنعت می تواند از مذاکره با نسل جوان دریافت کند ساده است. باید به دولت ها گفت: لطفا دیدگاه های این نسل و حقوق آن ها را در برنامه های پنج ساله خود در نظر بگیرید. جایگاه بسیاری از مدیران دولتی و سیاسیون کوتاه است در حالیکه پس از آن ها نسل بعدی می بایست بار نتایج سیاست ها و تصمیمات متخذه توسط آن ها را بر دوش کشیده و با آن زندگی کند.
صنعت، می بایست بازار را مقدم بر تولید قرار داده و به عبارتی به این سؤال پاسخ دهد که " چه کسی این همه میگوی تولید شده را مصرف خواهد نمود؟ در این بین، کیفیت محصول باید در رأس اولویت ها قرار گیرد. اجزاء مختلف صنعت می بایست در یک گروه با یکدیگر کار کرده و اتحادیه های صنفی تشکیل دهند. لازم است با بکارگیری هوشمند سازی و هوش مصنوعی، قابلیت پیش بینی در کسب و کار پرورش میگو افزایش یافته و ریسک فعالیت کاهش یابد تا به آبزی پروری کمک شود از سایه اتهام آلودگی، بالا بودن ریسک و دشواری فعالیت خارج گردد. یکی از چالش های فزاینده در این صنعت، بیمه محصول است که بدون وجود آن، سرمایه گذاران رغبتی به ورود به صنعت نداشته و از طرفی بدون داده های معتبر و ثبت اطلاعات، بیمه محصول انجام پذیر نخواهد بود. اما اطمینان به نسل جوان از این حیث بالاتر است.
مدل اندونزیائی به دلیل وجود پیشران، کارآمد بوده است. فارغ از تحصیلات دانشگاهی یا علاقه شخصی نسل های جوان تر، افراد به مسئولیتی که در قبال تداوم کسب و کار خانوادگی داشته اند باور دارند. به قول Rizky Darmawan مدیر PMI، آیا مادرت آنقدر آسیائی هست که شما را مجبور به آبزی پروری کند؟ شاید این عبارت، تعبیر بدی نباشد. به باور من، اگرچه بحران در حال حاضر وجود دارد اما موقتی است و هنوز امید سرمایه گذاری در صنعت و آمادگی برای جهش دوباره وجود دارد.
