اتفاقات شبانه در مزارع پرورش میگو (قسمت ششم)
نوشته : Soraphat Panakorn
ترجمه: علی قوام پور
رفتار میگو
پوست اندازی
میگوها در هر زمانی قادر به پوست اندازی هستند اما این فرآیند به میزان pH بستگی دارد. اگر pH بالاتر از 8.3 باشد، میگو تا زمان افت این پارامتر، آغاز پوست اندازی را به تعویق می اندازد. pH ایده آل برای پوست اندازی در میگو، بین 7 تا 8 است. به همین دلیل است که در استخرهایی که رنگ آب به واسطه تراکم فیتوپلانکتون ها نشانگر مقادیر pH بالاتر از 8.3 است، پوست اندازی میگوها در ساعات شب به وقوع می پیوندد.
در زمان پوست اندازی، میگوها به میزان دوبرابر میزان معمول نیاز به اکسیژن پیدا می کنند. شروع سخت شدن پوسته در میگوهایی که پوست اندازی نموده اند تنها به 3 تا 4 ساعت نیاز دارد. اگر طی این مدت پوسته استحکام مناسب را پیدا نکرد، میگو تلف خواهد شد. در طول پوست اندازی، میگو برای تشکیل پوسته جدید، به جذب مواد معدنی از آب می پردازد. لذا در این زمان پرورش دهندگان می بایست توجه ویژه ای به قلیائیت و میزان مواد معدنی محلول در آب معطوف نمایند.
کاهش تغذیه در ساعات عصر، نشانه ای بر نزدیک شدن به پوست اندازی است. به عنوان راهنما، تخمین سرانگشتی مدت زمان بین دو بار پوست اندازی را می توان از برآورد تقریبی طول بین نوک روستروم تا انتهای تلسون بر حسب سانتیمتر پیش بینی نمود. این مقدار برای پیش بینی زمان بین دوبار پوست اندازی، مفید است. به عنوان مثال، هرگاه این طول در زمان یک پوست اندازی در حدود 7 سانتیمتر باشد، می توان حدس زد که میگوها بین 7 تا 8 روز بعد نیز پوست اندازی بعدی را تجربه خواهند نمود.
به این منظور لازم است پرورش دهندگان، زمان هر بار پوست اندازی را ثبت و پوست اندازی بعدی را تخمین بزنند. به علاوه مدیران مزارع پرورش می بایست کاهش تغذیه را تشخیص داده، از هواده های کمکی در شب پوست اندازی استفاده نموده و با استفاده از پروبیوتیک های اکسید کننده H2S ، از عاری بودن محیط بستر از این گاز خطرناک اطمینان حاصل کنند. همچنین، در این مواقع، پرورش دهندگان باید در شرایط تراکم بالا، پائین بودن مواد معدنی طی پوست اندازی قبلی و یا در شوری های پائین، نسبت به استفاده از مواد معدنی مکمل اقدام نمایند.
قلیائیت می بایست در محدوده 120 پی پی ام حفظ شود. صبح بعد از پوست اندازی، پرورش دهندگان باید میگوها را بررسی و پارامترهای آب را مورد ارزیابی قرار دهند. اگر میگوهای مرده و یا دارای پوسته نرم، کاهش قلیائیت بیش از 20 پی پی ام، مرگ پلانکتونی و یا افت pH در حدود 0.3 تا 0.5 واحد (کمتر از pH روز قبل) مشاهده شد، لازم است فوراً مکمل مواد معدنی به آب اضافه شده و این اقدام در پوست اندازی بعد نیز تکرار گردد./.