اتفاقات شبانه در مزارع پرورش میگو (قسمت دوم)
نویسنده: Soraphat Panakorn
مترجم: علی قوام پور
در ادامه مزلب قبل در خصوص اتفاقات شبانه در مزارع پرورش میگو، پارامتر دوم را در این مطلب مورد اشاره قرار خواهیم داد. لازم به یادآوری است که مطالب عنوان شده در این مقاله صرفاً نظر نویسنده مقاله بوده و ممکن است بعضی از آن ها در کشور و آب و هوای ایران قابل تطبیق نباشد.
دمای آب
معمولاً دمای آب در شب پایین تر از دمای آب در ساعات روز است.
از آنجا که کاهش دما به آهستگی و از سطح آب استخر انجام می شود اختلاف حاصله موجب لایه بندی دمایی می گردد که به نوبه خود سبب عدم اختلاط اکسیژن به طرز مساوی بین لایه های سطحی و عمیق آب استخر خواهد گردید.
همچنین در دمای پایین سمیت سولفید هیدروژن افزایش پیدا خواهد کرد.
با کاهش دما میگوهای ضعیف‌تر تمایل پیدا می کنند که به مناطق لجنی مهاجرت کنند که در این مناطق خودشان را در معرض گازهای سمی و عوامل بیماری زا قرار می دهند. یکی دیگر از واکنش های میگو نسبت به دمای پایین کاهش فعالیت است. در واقع نرخ سوخت و ساز میگوها به ازاء هر درجه کاهش در دما ۱۰ درصد افت پیدا می‌کند.
جهت کاهش تاثیرات نامناسب دما، پرورش‌دهندگان می بایست از هواده ها استفاده نمایند تا با ایجاد اختلاط در ستون آب، مانع لایه بندی دما شده همچنین با مدیریت مناسب تغذیه نسبت به پاکسازی بستر از مواد آلی اقدام کنند. علاوه بر این لازم است از غذا دهی در ساعات شب خودداری کنند چرا که میگو ها در دمای پایین تغذیه مناسبی نخواهند داشت.
