مروری بر روش های استاندارد فعالیت (SOP) در مراکز تکثیر میگو (بخش اول: اصلاح نژاد- قسمت دوم)
جدول شماره 1 نشان دهنده پراکنش جغرافیائی شرکت کنندگان در بررسی صورت گرفته و پاسخ آن ها در خصوص سال های فعالیت مولد سازی تا سال 2001 (از 1970( می باشد:
همانگونه که مشاهده می شود، 70 درصد از شرکت کنندگان، فعالیتی کمتر از 6 سال در زمینه مولد سازی داشته اند. 42 درصد از شرکت کنندگان از نیمکره غربی، فعالیتشان بین 3 تا 5 سال بوده که در مقایسه، فعالیت تکثیر کنندگان آسیائی در این بازه زمانی تنها 9 درصد بوده است. بعضی از شرکت کنندگان از نیمکره غربی حتی در حدود 20 سال به امر مولد سازی اشتغال داشته اند.
شاید بتوان یکی از دلایل کمتر بودن استقبال از مولد سازی در کشورهای آسیائی را فراوانی مولدین قابل استحصال از ذخایر وحشی ( گونه های P.monodon، Litopenaeus chinensis و Masupenaeus japonicus) دانست. در عوض این موضوع در اغلب کشورهای نیمکره غربی صادق نیست چرا که گونه های اصلی پرورشی در غرب، طی سال های منتهی به ارزیابی انجام شده، در بیشتر کشورهای این منطقه بومی محسوب نمی شوند (گونه های L.vannamei و L.stylirostris).
68 درصد از مشارکت کنندگان غربی در این ارزیابی، مولدین مورد استفاده را بیش از 4 نسل نگهداری نموده اند. اما این رقم در مورد کشورهای آسیائی تنها 33 درصد بوده است. حتی در خصوص گونه L.stylirostris، در ونزوئلا، برونئی و پلی نزی فرانسه، قدمت نگهداری مولدین به بیش از 30 نسل می رسد.
ادامه دارد
