نوشته : Benedict Standen، مجله آبزی پروری آسیا-اقیانوسیه، شماره مارس/آوریل 2021
ترجمه: علی قوام پور
تولید محصولات ایمن برای تغذیه جوامع انسانی و ایجاد امنیت غذایی در سطح جهان برای پایداری فراگیر اجتماعی، زیست محیطی و اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار است. در لینک زیر، بخش اول ترجمه مقاله ای آورده شده که به مفهوم آبزی پروری پایدار پرداخته شده است.
طی چهار دهه گذشته، آبزی پروری دریایی در سراسر جهان به سرعت رشد کرده است، چرا که نهادهای دولتی و خصوصی در کشورهای مختلف به دنبال راهکارهایی به منظور تولید غذاهای دریایی بیشتر برای مصارف محلی و بازارهای صادراتی بوده اند. افزایش تولید جهانی آبزیان حاصل از آبزی پروری در این مدت بسیار چشمگیر بوده و از کمتر از 5 میلیون تن در اواسط دهه 1970 به 60 میلیون تن در سال 2010 رسیده است. امروزه، محصولات آبزی پروری تقریباً نیمی از کل غذاهای دریایی مأکول را تشکیل می دهد. انتظار می رود صنعت جهانی آبزی پروری به گسترش خود ادامه دهد لذا هدف از تهیه این سند ارائه دستورالعملی برای ذینفعان متعهد به آبزی پروری دریایی پایدار، به منظور حفاظت از محیط زیست دریاها و اقیانوس ها بوده است.
کتاب الکترونیکی که لینک دانلود آن در ذیل این مطلب آورده شده در خصوص تاثیر تغییرات اقلیمی بر بروز بیماری در ماهیان پرورشی در قفس های دریائی در سال 2023 منتشر گردیده است. امیدوارم مورد توجه علاقمندان به این حوزه از فعالیت آبزی پروری واقع شود.
کتابی که لینک آن در ذیل همین مطلب قرار داده شده نوشته یکی از اساتید مسلّم پرورش میگو به ویژه در سیستم بایوفلاک به نام تزاچی (یا زکی) ساموچا است که در سال 2019 نگاشته و منتشر شده است. امیدوارم مورد استفاده علاقمندان واقع گردد.
سخت پوستان و از جمله میگوها برای رشد نیاز به پوست اندازی دارند. یکی از مواردی که پرورش دهندگان میگو با آن آشنا هستند، کاهش تغذیه میگو ها در زمان پوست اندازی است. در فیلمی که لینک دانلود آن در ذیل همین مطلب قرار گرفته است، دلیل این موضوع و برخی نکات ظریف مدیریتی در این خصوص مطرح شده است. این فیلم به زبان اصلی، به مدت 15 دقیقه و حجم 371 مگابایت است که توسط وبلاگ آبزیستان زیر نویس فارسی به آن افزوده شده است.
به قلم: استفان نیومن
مجله آبزی پروری (Aquaculture magazine)، چهارم سپتامبر 2023
ترجمه: علی قوام پور
به نظر من برای نیل به آینده ای که در آن آبزی پروری مبتنی بر علم غالبیت داشته باشد لازم است که:
الف: بهبود امنیت زیستی
بدون توجه به این موضوع، هیچگونه پایداری واقعی در صنعت ایجاد نخواهد شد. پایداری مستلزم تغییری چشمگیر در نحوه تفکر پرورش دهندگان و متولّیان است. در حال حاضر، بزرگترین مشکل، شکست در زنجیره انتقال عوامل بیماریزایی است که از طریق مولدین وارد سیستم تولید می شوند. اصطلاحات SPF، SPR، SPT دارای تعاریف واضحی هستند که تاکنون عمدتا نادیده گرفته شده اند.
اغلب از این واژه ها در بازاریابی و تبلیغات استفاده می شود. اغلب پرورش دهندگان آنچه به آنها گفته می‌شود را می‌پذیرند و حتی به نظر نمی‌رسد که قانون گذاران نیز درک درستی از آنچه واقعا برای دستیابی به این موارد لازم است داشته باشند. ما به کرّات شاهد بروز و شیوع بیماری های جدید هستیم و حتی در خصوص آن دسته از عوامل بیماری زایی که امکان حذف آنها از صنعت وجود داشت نیز دیده می شود که همچنان انتقال آن ها به واسطه این چرخه معیوب تداوم دارد.
امروزه فناوری و ابزار لازم برای اطمینان از شکسته شدن این زنجیره انتقال موجود است. در حال حاضر هیچ کس تمایلی به استفاده از مولدین وحشی ندارد چرا که نمی توان این مولدین را نسبت به عوامل بیماری زایی که از وجود آن ها بی خبریم غربال نمود.
آبزیان مجاز به اطلاق واژه SPF نخواهند بود مگر اینکه در زیرساخت هایی تولید شده باشند که از الزامات تعیین شده برای تولید چنین محصولاتی تبعیت نموده و با برخی ملاحظات، میزان بالایی از باروری در میگو و بسیاری از گونه های ماهی را تأمین نمایند.
در این تأسیسات، هر مولد به طور جداگانه برای همه پاتوژن های شناخته شده غربالگری می شود. تکنولوژی مقرون به صرفه برای این غربالگری امروزه وجود دارد. مولدین در این تأسیسات زیست ایمن، که برای هر کشوری خاص همان شرایط احداث و مدیریت می گردد تولید می شوند. چنین مولدینی پاک و عاری از تمامی بیماری های شناخته شده بوده و در شرایطی نگهداری می شوند که اطمینان حاصل شود در معرض عوامل بیماریزای جدید قرار نمی گیرند.
به قلم: دکتر استفان نیومن
مجله آبزی پروری (Aquaculture magazine)
ترجمه: علی قوام پور
پیش‌بینی آینده معمولاً سرشار از ریسک است. با این حال، تحت شرایطی می توان به برخی از آن ها اطمینان داشت. شاید مطمئن ترین پیش بینی این باشد که تولید پروتئین با کیفیت بالا، حاصل از صنعت جهانی آبزی پروری ظرف چند دهه آینده به افزایش خود ادامه خواهد داد. تعداد کمی هستند که می‌گویند تولید پروتئین‌ها و چربی‌های باکیفیت از آبزیان پرورشی برای تغذیه جمعیت رو به رشد جهان ضرورتی ندارد چرا که طی 3 دهه آینده این جمعیت به حدود 9 تا 10 میلیارد نفر ارتقاء پیدا خواهد نمود. اما اعداد به خودی خود اهمیتی ندارند، تقاضا برای غذاهای دریایی با قیمت مناسب و با کیفیت بالا به هر طریق افزایش خواهد یافت. چالش واقعی در این است که بدانیم چگونه از جایی که هستیم به آن هدف برسیم؟
سال گذشته، قبل از Covid-19 (C19)، بسیاری از بخش‌های اقتصادی از رشد بی‌سابقه‌ای در بازار برخوردار بودند. اما به فاصله ای کوتاه تنها ظرف چند ماه، این وضعیت تغییر کرد. C19 در تمام سطوح صنایع تولید مواد غذایی را ویران کرده است. تأثیر این پدیده بر برخی از اجزاء صنعت آبزی پروری جهان متفاوت بوده و بعضی بخش ها هنوز کاملا تأثیر این بیماری همه گیر خشمگین را احساس نکرده اند. بازار در وضعیت پرنوسانی قرار دارد. تقاضا کاهش یافته و کشورهای تولید کننده با پیامدهای گسترده C19 دست و پنجه نرم می کنند. در کوتاه مدت حتی میتوان بیش از آنچه هست را محتمل دانست. حدسیات در خصوص اینکه چقدر زمان می برد تا مصرف جهانی غذاهای دریائی به سطح پیش از کووید 19 بازگردد متفاوت است. به نظر می رسد مصرف گونه‌های ارزان‌تر داخلی ادامه خواهد داشت، اما بازارهای بزرگ واردات مختل شده اند.
با توجه به وضعیت موجود، دور از ذهن نیست که تولید جهانی پرورش میگو به یک سوم تقلیل یابد. در صنعت پرورش ماهی آزاد نیز احتمالا شرایط مشابهی رقم خواهد خورد. این مشکل ناگهانی و چشمگیر، پرورش دهندگان و عرضه کنندگان آسیب پذیر را با ورشکستگی مواجه خواهد ساخت.
هرچند این وضعیت، بر تعداد زیادی از زیر بخش های صنعت تأثیر گذار خواهد بود اما فشار به اندازه ای نیست که آن ها را از بازار خارج نماید و در واقع برخی از بخش ها قوی تر ظاهر خواهند شد. در برخی از بخش ها احتمالا ادغام رخ خواهد داد چرا که بعضی شرکت ها که دارای اندوخته نقدی بالا هستند به خرید سایر شرکت ها اقدام خواهند نمود.
حتی پس از ارائه واکسنی مؤثر با اثر طولانی مدت نیز مدت ها به طول خواهد انجامید تا افراد زیادی واکسینه شده و جهان به حالت " عادی " بازگردد چرا که زمانی که بیماری تحت کنترل قرار می گیرد، بازگشت به حالت عادی می بایست به تدریج صورت گیرد.
محتاطانه می توان گفت حداقل 24 ماه از اوایل سال 2020 طول می کشد تا بتوان واکسنی بی خطر، مؤثر و با حداقل عوارض جانبی برای بهبود وضعیت تولید نمود.
همزمان با جولان کووید 19 می توان انتظار داشت که نرخ رشد تمامی بخش های آبزی پروری نیز به میزان قابل توجهی با کاهش مواجه شود. باید تا چند سال نرخ بسیار پائین و یا حتی منفی را نظاره گر باشیم.
بخش های خدماتی نیز همه جا به شدت تحت تأثیر قرار خواهند گرفت. در واقع تداوم محدودیت ها به نحوی که موجب کاهش صندلی در رستوران ها به خاطر ترس از همه گیری کووید19 می گردد، نمی توان چندان امیدی به بهبود در این بخش داشت.
با این حال، این شرایط بهبود خواهد یافت اما نه در صورتی که پس از C19، همه چیز تحت تأثیر قرار گیرد. حتی شاید این همه گیری باعث افزایش بهره وری شود.
اکثر قریب به اتفاق سیستم های پرورش میگو و ماهی در سطح جهان مبتنی بر دانش نیست و با روشی که ممکن است صدها سال پیش ایجاد شده، تنها اندکی تفاوت کرده باشد.
تغییر در این شرایط، سریع نخواهد بود. کشورهای تولیدکننده که اقتصادشان متکی به دلار آمریکا، یورو اروپا، یوان چین و ین ژاپن است برای تغییر، انگیزه ای مضاعف دارند.
آینده ای را تصور کنید که در آن آبزی پروری مبتنی بر علم غالب باشد. این به چه معناست؟ در این شرایط کنترل بسیار بیشتری بر تمامی جنبه های فرآیند اعمال خواهد شد. هدف، پایداری واقعی، کاهش هزینه تمام شده و بهینه سازی تولید گونه های خاص آبزی خواهد بود.
با سلام
اصطلاح سیستم IMTA اصطلاحی است که به یک پکیج منحصر بفرد خلاصه و محدود نمی شود. در واقع در هرجا و هر اقلیمی و حتی در اشل های مختلف، می توان نوعی از این سیستم را پیاده سازی نمود. اما اشتراک تمام این پکیج های متنوع، کاهش و یا حذف اثرات سوء زیست محیطی ناشی از آبزی پروری بر محیط زیست اطراف از طریق توأم نمودن آن، با سایر انواع پرورش آبزیان در سطوح مختلف تغذیه ای است. به عنوان مثال، هرگاه برای کاهش حجم پسماند و ضایعات ناشی از پرورش گونه ای از ماهی در قفس، در کنار قفس های پرورش، رشته های جلبک و یا تراف ها (یا طناب ها)ی حاوی صدف های دو کفه ای را قرار دهیم این روش، شکلی از سیستم IMTA را نمایندگی خواهد نمود. در فیلمی که لینک آن در ذیل همین مطلب آورده شده، توضیحات جالبی در خصوص سیستم IMTA تقدیم حضور علاقمندان خواهد شد:
منبع: Best Management Practices for Marine Cage Culture Operations in the U.S. Caribbean
ترجمه: علی قوام پور
طی چهار دهه گذشته، آبزی پروری دریایی در سراسر جهان به سرعت رشد کرده است، چرا که نهادهای دولتی و خصوصی در کشورهای مختلف به دنبال راهکارهایی به منظور تولید غذاهای دریایی بیشتر برای مصارف محلی و بازارهای صادراتی بوده اند. افزایش تولید جهانی آبزیان حاصل از آبزی پروری در این مدت بسیار چشمگیر بوده و از کمتر از 5 میلیون تن در اواسط دهه 1970 به 60 میلیون تن در سال 2010 رسیده است. امروزه، محصولات آبزی پروری تقریباً نیمی از کل غذاهای دریایی مأکول را تشکیل می دهد. انتظار می رود صنعت جهانی آبزی پروری به گسترش خود ادامه دهد لذا هدف از تهیه این سند ارائه دستورالعملی برای ذینفعان متعهد به آبزی پروری دریایی پایدار، به منظور حفاظت از محیط زیست دریاها و اقیانوس ها بوده است.
با سلام
ضمن تشکر از تمامی شرکت کنندگان عزیز در ارزیابی شماره 2 گروه صمپا، بدینوسیله به استحضار می رسند نتایج تحلیلی این نظر سنجی در لینک ذیل قابل دانلود و مشاهده می باشد (البته تعداد رای داده شده توسط سایت پرس لاین 70 رای بوده ولی همونطور که ملاحظه میفرمایید جمع آرا 69 رای هست که دلیلش مشخص نیست):
