بر اساس تعریف سازمان خواروبار جهانی ملل متحد (FAO)، آبزی پروری به معنای پرورش موجودات آبزی نظیر ماهی، نرم تنان، سخت پوستان و گیاهان در محیط هایی است که به طور کامل کنترل شده و یا بخشی از آن تحت کنترل قرار داشته باشد. پرورش به معنای نوعی مداخله در روند حیاتی موجودات هدف، به منظور افزایش تولید می باشد. این مداخلات در مراحل مختلف ذخیره سازی، تغذیه، مدیریت آب، محافظت از شکارچیان و رقبا و ... صورت می پذیرد.
فایل پیوست، سامانه های معمول آبزی پروری در جهان را به اختصار معرفی نموده است. امیدوارم مورد استفاده بازدیدکنندگان عزیز واقع شود.
مرحله برداشت ، آخرین مرحله از دوره چند ماهه پرورش میگو محسوب می گردد و در واقع علیرغم زمان نسبتاً کوتاه آن ، مهمترین قسمت از این روند طولانی است، به همین دلیل ، مدیران مزارع پرورش، می بایست تمامی تلاش خود را در خصوص انجام صحیح این روند اجرا نمایند تا بهترین نتیجه در زمینه کیفیت محصول گرفته شود. یکی از مشکلات کیفی میگوهای صید شده پرورشی به ویژه در سالهای اخیر (پس از معرفی گونه پا سفید غربی به صنعت پرورش میگوی کشور) بروز عارضه سرقرمزی در این میگوها بوده است. این مشکل، بنا به اظهار مدیران شرکت های فرآوری ، همه ساله زیان هنگفتی را به واسطه افت قیمت میگوی پرورشی در بازارهای جهانی (به میزان 0.2 تا 0.6 دلار آمریکا به ازای هرکیلوگرم میگو) در زمینه ارزآوری به این بخش وارد مینماید.
فایل پیوست، در خصوص روش های صحیح برداشت به منظور حفظ کیفیت میگو و با تاکید بر کاهش عارضه سرقرمزی تهیه گردیده است.