10 توصیه برای پرورش میگوی موفق ( قسمت اول)

 

پرورش میگو، نیازمند اجرای فعالیت های متعددی در طول روز و طی دوره پرورش است. در متنی که ملاحظه می فرمائید ( منتشر شده در Thefishsite دسامبر 2020، نوشته Alune) بخش زیادی از این فعالیت ها در دسته بندی های ده گانه جمع بندی شده و به همین دلیل، به نوعی می توان به آن به عنوان متنی ترویجی و کاربردی توجه نمود:

1. همه چیز را ضد عفونی کنید :

یکی از مهم ترین اقدامات به منظور فراهم نمودن محیطی فاقد بیماری برای میگو، عملیات ضدعفونی است. به همین دلیل لازم است پیش از ذخیره سازی استخر، همه جنبه های مرتبط با میگو اعم از استخر، وسایل و آب را ضد عفونی و پاکسازی نمود تا نسبت به حذف عامل بیماریزا و کاهش ریسک بروز بیماری اطمینان حاصل نمود.

• ضدعفونی استخر و وسایل : برای ضد عفونی استخر و تجهیزات، می بایست محلول حاوی ماده ضدعفونی کننده را با فشار بر روی سطوح اسپری نمود. به این منظور، به کار گیری ماده تری کلرو ایزو سیانوریک اسید (TCCA) به میزان 10 و هیپوکلریت سدیم با دوز 30 میلی گرم بر لیتر توصیه شده است. برای استخرهایی که بستر آن ها دارای پوشش است، باید پس از ضدعفونی، سطح پوشش، تراشیده شود تا از کنده شدن بیوفیلم موجود بر سطح پوشش اطمینان حاصل گردد. سپس لازم است لجن باقی مانده از دوره قبل از محیط خارج شود چرا که این مواد، محیط مناسبی برای حفظ عوامل بیماریزا و منبع تولید ترکیبات مضر می باشند. اگر مزرعه پرورش، طی دوره پیشین، سایقه بروز بیماری داشته باشد می بایست با استفاده از آهک، pH بستر با هدف حذف باقیمانده عوامل بیماریزا و پیشگیری از بروز مجدد بیماری در دوره پرورش بعد تا 11 افزایش داده شود.
• ضد عفونی آب: ضد عفونی آب دارای دو مرحله است. ابتدا پیش فیلتراسیون و پس از آن مرحله اصلی ضد عفونی.

در مرحله پیش فیلتراسیون، آب ورودی به استخر با هدف حذف ناقلین بیماری، شکارچیان، رقبای غذایی و جامدات معلق، از فیلترهای دارای چشمه 250 تا 300 میکرون عبور داده می شود. لازم است فیلترهای مورد استفاده به طور مرتب شسته و از مواد فیلتر شده پاکسازی شوند.

در مرحله ضدعفونی، از مواد شیمیائی ضدعفونی کننده استفاده می شود. پرمنگنات پتاسیم (0.5 تا 2.5 پی پی ام)، هیپوکلریت کلسیم (20 تا 30 پی پی ام)، TCCA (10 پی پی ام) و ... نمونه هایی از این ترکیبات شیمیائی محسوب می شوند. 24 ساعت بعد از اضافه کردن مواد ضدعفونی کننده، این مرحله خاتمه می یابد.

ادامه دارد

مروری بر روش های استاندارد فعالیت (SOP) در مراکز تکثیر میگو (بخش اول: اصلاح نژاد- قسمت 1)

 

طی نخستین سال های ظهور پرورش میگو به شیوه نوین، تولیدکنندگان تحت فشار اندکی برای استفاده از مولدین پرورشی یا اجرای پروژه های اصلاح نژاد بودند. تنها در مناطق ایزوله ای در اقیانوس آرام جنوبی و کشورهایی همچون برزیل، ونزوئلا و ایالات متحده آمریکا که گونه تجاری میگو در آن ها بومی نبود برنامه های پیشگام اصلاح نژاد راه اندازی گردید. از آن به بعد، بحران های ناشی از بیماری و نیاز به افزایش کارائی در پرورش میگو پرورش دهندگان را برآن داشت تا به ارزیابی مجدد و بهبود ژنتیکی صفات و اصلاح نژاد ذخایر میگوی پرورشی راغب گردند.

در این راستا و به عنوان بخشی از ارزیابی بین المللی  Shrimp OP:2001 که توسط اتحادیه جهانی آبزی پروری انجام گرفت، تولید کنندگان از سراسر جهان، در خصوص روش های اجرایی اصلاح نژاد و مولد سازی انجام شده توسط خود مورد پیمایش قرار گرفتند.

مشارکت کنندگان شامل از پرورش دهندگان، مدیران مراکز تکثیر، مدیران مراکز نگهداری مولد و محققین شاغل در مراکز تحقیقاتی بودند.

این ارزیابی نشان داد که اساس و انگیزه اصلی در راه اندازی برنامه های اصلاح نژاد، ارتقاء مقاومت نسبت به بیماری ها، افزایش تولید و کاهش اتکاء به ذخایر وحشی بوده است.

همچنین در پیمایش انجام شده مشخص گردید که در حوزه های جغرافیائی مختلف و گونه های متنوع، تفاوت زیادی در پیشرفت چنین برنامه هایی دیده می شود و نیاز به افزایش تعاملات و همکاری های جهانی و منطقه ای را مورد تأکید قرار داد.

(ادامه دارد)

شرایط عمومی محیطی مطلوب و قابل تحمل برای کشت فیتوپلانکتون های دریایی

یکی از موارد پر اهمیت در موفقیت کشت فیتوپلانکتون های دریایی، فراهم آوردن شرایط فیزیکوشیمیائی مناسب می باشد. جدول ذیل بر اساس جزوه آموزشی فائو در این خصوص ارائه گردیده است:

دانلود 

 

 

طرح فیلتر هوای ورودی به فایکولب

راه های انتقال آلودگی به کشت فیتوپلانکتون

مبانی مکانیزاسیون و اصلاح ساختار در آبزی پروری (فایل ارائه)

هره وری، کاهش مخاطرات زیست

 

با توجه به محدودیت در تخصیص اراضی جدید در روند توسعه مزارع پرورش میگو، توجه به توسعه عمودی (افزایش تراکم و بهره وری در اراضی و منابع آب) در دستور کار تصمیم گیران و نهادهای دولتی و نیمه دولتی در سطح جهان قرار گرفته است.

در این زمینه، افزایش ظرفیت برد (Carrying capacity) از طریق اصلاح ساختار و افزایش ضریب مکانیزاسیون در مزارع، از راهکارهای اساسی در جهت ارتقاء بهره وری، کاهش مخاطرات زیست محیطی، مدیریت بهینه آب و تغذیه و افزایش ایمنی زیستی محسوب می گردد .

دانلود

محیطی، مدیریت بهینه 

اهمیت مدیریت بهینه کارگاه های تکثیر میگو (فایل ارائه)

 

به منظور ارائه راهکارهای فنی عملی و موثر برای عملیات تکثیر میگوارائه راهکارهای مدیریت بهینه عملیات تکثیر امری ضروری شناخته می شود. این راهکارها می بایست در زمینه هایی همچون:

    زیرساخت ها ، ایمنی زیستی، کمّیت و کیفیت آب مورد استفاده، کاربرد مواد و مکمل های غذایی، داروئی و شیمیائی،      

          همچنین مدیریت بخش های مختلف کارگاه های تکثیر همچون نگهداری مولدین، تخمریزی، لاروی، غذای زنده و ... تهیه و تدوین گردد.

علاوه بر این، با توجه به مسیرها و نقاط بحرانی احتمالی در روند تولید لارو، لازم است پایش مداوم و مستمر روش ها و فرآیندها در تمامی بخش های عملیاتی در کارگاه های تکثیر میگو مورد توجه قرار گیرد.

از ارکان قطعی وبلامنازع جهت تسهیل در پایش عملیات، مستند سازی و ثبت وقایع، روش ها، فرآیندها و فعالیت هاست.

دانلود

زبان گفتگو (نوشته دکتر مجتبی لشکر بلوکی)

 

زبان گفتگو امروزه یکی از بزرگترین حلقه های مفقود در جامعه است. زبانی که توانایی آن را داشته باشد تا بتواند میان دو انسان رابطه ایجاد نماید.

بگذارید بروم سر اصل مطلب: در مدرسه کلی کتاب خواندیم، شعر حفظ کردیم، تست زدیم، املاء نوشتیم، انشاء نوشتیم، اما کسی یادمان نداد که گفت‌وگو کنیم. ما با مسئله فقر روبرو هستیم.

صادقانه باید اعتراف کرد ما قادر نیستیم انتظارات، احساسات، انتقادات‌مان را به زبانی آسان، صریح و مؤثر به دیگران منتقل کنیم. از این‌رو با جامعه‌ای مواجه هستیم که نمی‌تواند گفت‌وگو کند. ما الکن شده‌ایم. نمی‌توانیم با یکدیگر گفت‌و‌گو کنیم. متأسفانه با پانتومیم هم نمی‌شود کار را پیش برد. ما حرف می‌زنیم اما گفت‌وگو نمی‌کنیم. بگذارید سه مثال از بیماری اجتماعی الکنیسم بزنم.

- اگر به گفته‌های مدیران ارشد و میانی در سازمان یا کشور دقت کنید. می‌بینید گاهی مدیران به‌جای این‌که مستقیم و در جلسات داخلی تفاهم کنند در تریبون‌ها با یکدیگر صحبت می‌کنند. یکی امروز حرفش را می‌زند و دیگری هفته بعد در جمعی یا جلسه‌ای دیگر به بهانه‌ای جواب او را می‌دهد. اختلاف‌نظر در موضوعات کلان مدیریتی-اقتصادی-اجتماعی به کف سازمان یا جامعه منتقل می‌شود، چرا؟ چون ما بلد نیستیم گفت‌وگو کنیم. 

- اگر دیپلماتی در مجامع جهانی حرف‌های تند بزند و دیگر کشورها را خوار و خفیف کند، صفت شجاع به او می‌دهیم اما اگر سیاست‌مداری، همتایش را در آغوش بکشد و با او به گفت‌وگو بنشیند، این یعنی ضعف. در ضمیر ناخودآگاه مونولوگ جسورانه به دیالوگ عزت‌مندانه ترجیح دارد. چرا؟ چون مستبد کوچک نهفته در همه ما گفت‌وگو بلد نیست و هنوز فکر می‌کند گفتگو نمی‌تواند عزت‌مندانه و از سر قدرت باشد.  

- وقتی تصادفی در خیابان رخ می‌دهد یا وقتی با یکی از اعضای خانواده دچار مشکل می‌شویم، شروع می‌کنیم به بلندبلند فریاد‌زدن. در این حالت حرف می‌زنیم، اما گفت‌وگو نمی‌کنیم. 

حالا ممکن است بپرسید چرا گفت‌وگو این‌قدر مهم است. یکی از دلایلش را می‌گویم. در جامعه هر مسئله‌ای از سه راه، حل می‌شود: اولی گفت‌وگوست. ولی اگر به نتیجه نرسیدیم دو راه بیشتر باقی نمی‌ماند. دومین راه خشونت است یعنی یک نفر/نهاد باید به زور متوسل شود. راه سوم وقتی است که ممکن است خشونت هزینه‌اش بالا باشد، باب گفت‌وگو نیز بسته است پس تنها راه دروغ‌گویی برای فریب‌کاری است. در جامعه‌ای که باب گفت‌وگو بسته شد، درهای خشونت و دروغ باز می‌شود. خوش‌بختانه باب گفت‌وگو اکنون باز است آن را باز نگه داریم

تجویز راهبردی

هرچند این بیماری وجود دارد اما رو به بهبود هستیم. دو تجویز زیر برای خروج سریع‌تر از "فقر گفت‌وگو" شاید مفید باشد:

 

۱. با سه تکنیک هنر گفت‌وگو را بیاموزیم.

برای گفت‌وگو تکنیک‌های متعددی عنوان کرده‌اند اما به تجربه این سه را بسیار مفید یافته‌ام. 

الف: قضاوت خود را معلق کنیم و فعالانه گوش کنیم (یعنی در حین گوش‌دادن سعی نکنیم که دنبال جواب باشیم و باید یاد بگیریم پیش‌فرض‌های خود را معلق کنیم. گفت‌وگو با شنیدن آغاز می‌شود. در حالی‌که ما از گفت‌وگو، گفتنش را بلدیم نه شنیدن). 

ب: جسارت سه‌کلمه‌ای داشته باشیم! شجاعت فقط فریاد‌کشیدن نیست. گاهی تمام شجاعت در سه کلمه خلاصه می‌شود؛ من اشتباه کردم! تا چهل روز، هر روز به بهانه‌ای بگویید: من اشتباه کردم. 

ج: ساده (به‌دور از پیچیده‌گویی و قلنبه سلنبه‌گویی)، محترمانه (به‌دور از توهین و تحقیر و تهمت) و عقلایی (همراه با محاسبه و دلایل روشن و استدلال‌های مشخص) صحبت کنیم.  

۲. با دو منفعت گفت‌وگو خو بگیریم. 

بعد از انجام گفت‌وگو یکی از این دو حالت رخ می دهد: یا به هم نزدیک می‌شویم یا نمی‌توانیم همدیگر را قانع کنیم. هر دو صورت ما برنده‌ایم. اگر هم‌گرایی ما بیشتر شود یعنی به "توافق جمعی" رسیدیم و این یعنی می‌توانیم اقدام مشترک را آغاز کنیم. اما اگر نتوانستیم همدیگر را قانع کنیم، "تواضع جمعی‌مان" بیشتر می‌شود یعنی می‌فهمیم که استدلال ما آن‌قدر قوی نیست که بتوانیم طرف مقابل را همراه و قانع کنیم و نیازمند اطلاعات، مدارک، شواهد و یا قدرت استدلال بیشتر هستیم.  

سخن پایانی

اگر من گفت‌وگو کردم و دیگری فقط حرف زد چه؟ پیشرفت جوامع مدیون آدم‌های غیرمتعارف است. اگر بخواهیم مانند دیگران باشیم هیچگاه از دور باطل فقر گفت‌وگو بیرون نخواهیم رفت. به‌عنوان یک خط‌شکن گفت‌وگو را آغاز کنیم!

 

نویسنده: مجتبی لشکربلوکی