ماهی ها را می توان بر اساس نیاز دمایی آن ها به سه گروه سردابی ( Cold water) ، ماهی های خنک پسند ( Cool water) و گرمابی ( Warm water) تقسیم بندی نمود . در این رابطه ماهی های سردابی ، ماهی هایی هستند که دمای کمتر از 15 درجه سانتیگراد، ماهی های خنک پسند ، دمای آب بین 15 تا 20 و گرمابی دمای بیش از 20 درجه سانتیگراد را ترجیح می دهند.
برخی از زیست شناسان ، دسته دیگری را به عنوان ماهی های گرمسیری ( Tropical) نیز به این طبقه بندی افزوده اند . البته این دسته بندی صرفاً جهت سهولت انجام گرفته است وبعضاً، مواردی از همپوشانی در بین طبقات مشاهده و حتی گاه ماهی های دو دسته مختلف ، در مکانی یکسان نیز مشاهده می گردند .
ماهی ها ، جانورانی خونسرد هستند . به این معنی که دمای بدن آن ها اساساً مشابه دمای محیط بوده و این دما نیز تحت تأثیر عوامل خارجی به ویژه تابش نور خورشید قرار دارد .
هر گونه ، منحنی و دامنه مطلوب رشد ویژه خود را دارد که متناسب با دما و اندازه آبزی ، متغیر است . علاوه بر این تمامی گونه های آبزی بیشینه و کمینه حد دمایی مناسبی را به خود اختصاص می دهند که ورای این حدود ، بازماندگی کاهش خواهد یافت .
رشد در دامنه دمایی قابل تحمل ( Tolerable) گونه مورد نظر ادامه می یابد تا اینکه به بالاترین حد خود برسد . سپس افت این سرعت رشد آغاز شده و درست قبل از رسیدن به انتهایی ترین نقطه منحنی دمای قابل تحمل ( دمای کشنده ) متوقف می گردد . مناسب ترین دمای رشد برای هر آبزی ، دمایی است که در محیط طبیعی ، برای زندگی و فعالیت های زیستی انتخاب می نماید .
توانایی ماهی ها برای مقابله با بیماری نیز در محدوده دمای مطلوب رشد ، در بالاترین حد است . در هر دو طرف این نقطه دمای اپتیمم ، می بایست انتظار بروز استرس را داشت که خود القا کننده کاهش در رشد ، تغذیه ، فعالیت تولید مثلی و مقابله با بیماری می باشد .
به این ترتیب ، احتمال موفقیت طی یک دوره پرورش در نزدیکی دمای مطلوب رشد ، بیشتر می باشد .
دمای مناسب برای انواع ماهی ها و سایر بی مهرگان آبزی در جدول ذیل نمایش داده شده است .
دامنه دمایی مناسب برای برخی گونه های آبزی پرورشی
دمای آب ، تأثیر قابل ملاحظه ای بر فرآیندهای فیزیولوژیک همچون نرخ تنفس ، کارایی تغذیه و جذب مواد غذایی ، رشد ، فعالیت و تولید مثل دارد (Meade 1989;Tucker and Robinson 1990) . هر 10 درجه سانتیگراد ( 18 درجه فارنهایت ) افزایش دما ، اغلب موجب افزایش دو تا سه برابری واکنش های شیمیایی و بیولوژیک در بدن موجودات می شود . به عنوان مثال ماهی ، در دمای 30 درجه سانتیگراد ( 86 درجه فارنهایت )، 2 تا 3 برابر اکسیژن بیشتری را نسبت به زمانی که در دمای 20 درجه ( 68 درجه سانتیگراد ) قرار دارد مصرف می نماید و به همین نسبت واکنش های بیوشیمیایی بدن نیز 2 برابر یا سه برابر می گردد . به همین دلیل است که گفته می شود نیاز اکسیژنی در ماهی های گرمابی نسبت به گونه های سردابی ، از اهمیت بیشتری برخوردار است .
متغیر های فیزیکی
دما :
دمای آب مهمترین عامل محیطی تأثیر گذار بر آبزی می باشد به طوریکه این پارامتر را عامل اولیه توجیه اقتصادی در آبزی پروری تجاری می دانند . کنترل دما در استخرهای بزرگ پرورش آبزیان ، غیر عملی است ، از این رو ، آبزی پروری در مقیاس وسیع برای گونه های مختلف می بایست به نوعی برنامه ریزی شود که مناطق جغرافیایی مطلوب با فصل و دوره پرورش متناسب با چرخه رشد آبزی ( به لحاظ دمایی ) به این منظور انتخاب شده و آبزی پرورشی در مدت زمان مورد نیاز ، اندازه بازاری مورد نظر را به دست آورد . علاوه بر این ، دما بر اکسیژن محلول تأثیر گذار بوده و دارای اثرات متقابل با بسیاری از عوامل کیفی آب می باشد .
در یکی از فایل های آموزشی مربوط به دکتر Niti از اساتید دانشگاه AIT تصاویری دیدم که مرتبط با یکی از مشکلات میدانی در صنعت پرورش میگوی ایران هم بود و مشابهت جالبی با نتایج مشاهدات آزمایشگاهی یکی دو سال اخیر ما نیز در مزارع و آزمایشگاه های تشخیصی داشت :
این تصویر رو ببینید . میگوی آبشش سیاه در مزرعه پرورش :
این تصویر ، همون میگو رو نشون می ده که در آزمایشگاه برای مشاهده لام مرطوبش آماده شده :
و این تصویر آخر ، تک یاخته های انگلی روی آبشش میگو رو نمایش داده :
شبیه همون تک یاخته هایی نیست که در صمپا به اشتراک گذاشته شده بود ؟
تولید ماهی و سایر بی مهرگان آبزی تحت تأثیر ویژگی های هیدروبیولوژیک ، میکروارگانیسم ها و مواد سمّی محیط زندگی آنها بوده و تقریباً توسط آن ها تعیین می گردد .
عوامل فیزیکی ، شیمیایی و بیولوژیک در محیط زیست ، به واسطه مجموعه ای از واکنش های فیزیکو شیمیایی پیچیده ، با یکدیگر مرتبط بوده و تمامی جنبه های آبزی پروری ( نظیر بازماندگی ، رشد و تولید مثل ) را تحت تأثیر خود قرار می دهد .
آبزی پروری اثرات نامطلوبی نیز بر محیط زندگی آبزی دارد .
به عنوان مثال ، مصرف اکسیژن توسط آبزیان ، تولید محصولات متابولیک جانبی همچون آمونیاک و دی اکسید کربن می نمایند که با سایر اجزاء موجود در محیط واکنش داده و زنجیره مداومی از تغییرات را راه اندازی می کنند .تأثیر این واکنش ها نوعی "سوپ شیمیایی " نظیر آنچه در شکل ذیل نمایش داده شده ایجاد می کند که آبزی می بایست در طول دوره پرورش در آن زندگی کند .
به تازگی دو فیلم جدید در صفحه مولتی مدیا بارگزاری شده .
هر دو ویدیو از سایت Mahiha.ir اقتباس شده که مدیر آن ، جناب آقای اکبر شایان هستند .
جهت مشاهده این ویدیوها می توانید به تب مولتی مدیا و یا آدرس این صفحه مراجعه فرمائید
#میگو_جامبو صورتی
طبق برنامه ی هر ساله ، در استان بوشهر صید میگوی صورتی از پنجم مرداد تا دهم شهریور با مجوز انجام می شود .
بعد از آن بصورت غیر قانونی صید میگوی صورتی انجام می شود تا زمانی که هوا سرد نشده باشد .
به محض سرد شدن هوا ، میگوی صورتی به عمق دریا و لایه های زیرین حرکت میکند و صید آن مشکل می شود و کمتر به دام می افتد و اگر هم صید شود در وزن و مقدار کم است که این مسئله باعث می شود قیمت بالاتری نسبت به ماههای گذشته داشته باشد .
#میگو_سرتیز
این نوع میگوها شاید به درشت ترین سایزی که برسند ۴۰/۵۰ باشد .
ولی اکثرا در سایزهای ۵۰/۶۰ به بالا صید می شوند .
این میگوها در برابر سرما مقاوم هستند و در زمستان هم صید می شوند و حتی نسبت به تابستان قیمت مناسب تری دارند .
مخلص کلام اینکه اگر قصد خرید و نگهداری میگوی جامبو صورتی در وزن و حجم بالا دارید، بهترین وقت خرید از اوایل مرداد تا پایان شهریور است، چون در این مواقع از سال قیمتی مناسب تر دارند .
اقتباس از سایت :http://www.mahiha.ir
اکو سیستم های آبی شامل اجتماعات متنوعی از موجودات هستند که برهمکنش آن ها بین یکدیگر و با محیط پیرامون موجب بروز واکنش های پیچیده فیزیکوشیمیایی می گردد و برخی از این واکنش ها ، واجد تأثیراتی عمیق بر سیستم پرورش ماهی و سایر بی مهرگان می باشد . خلاصه ای از اثرات متقابل اجزای اکوسیستم استخرهای پرورش در شکل زیر آورده شده است :
ویژگی های آب و پارامترهای زیست محیطی ، اغلب بر مکانیابی و انتخاب گونه مناسب در آبزی پروری مؤثر است . بنابراین لازم است پرورش دهندگان درک صحیحی از شیمی آب داشته و دارای مهارت لازم جهت مهیا نمودن محیط مناسب و مطلوب برای توفیق در کسب و کار خود باشند .