معرفی جلبک اسپیرولینا
مقدمه
نام اسپیرولینا از واژه لاتین اسپیرا(Spira) به معنی مارپیچ مشتق شده که از شکل این جلبک نشأت گرفته است.
اسپیرولینا یکی از قدیمی ترین گیاهان روی زمین می باشد چرا که بالغ بر 3.5 میلیارد سال از پیدایش ۀن می گذرد. از زمان های قدیم ، اسپیرولینا توسط مردم ساکن در مناطق آمریکای جنوبی به عنوان غذا مورد استفاده قرار گرفته است. در سال 1963 اسپیرولینا شهرت بین المللی یافت. گیاه شناسی فرانسوی در کشور چاد تحقیقی بر روی ماده بسیار مغذی نان خشک سبز رنگ به نام Daei انجام داد و طی آن کشف شد که این نان از جلبک اسپیرولینا تهیه شده است.
بدین ترتیب تحقیقات بر روی جلبک اسپیرولینا آغاز گردید. به دنبال تحقیقات یکی از دانشمندان بزرگ دنیا به نام دکتر Clayman در انستیتو نفت فرانسه، برای اولین بار کشت اسپیرولینا آغازشدو ارزش تغذیه ای شگفت انگیز، سرعت بالای هضم و سرعت رشد بالای این جلبک طی این تحقیقات شناخته شد.
این جلبک توسط سازمان غذا و داروی آمریکا(FDA) به عنوان غذایی کامل معرفی شده و در حال حاضر در سازمان هوافضای آمریکا( NASA) به عنوان ماده غذایی برای فضانوردان مورد استفاده قرار می گیرد.
این جلبک با بیش از 60 درصد پروتئین حاوی بیشترین و قابل جذب ترین پروتئین گیاهی است. آمینواسیدهای موجود در پروتئین اسپیرولینا، مشابه ترکیب پروتئینی تخم مرغ بوده و کیفیت آن به وسیله سازمان غذا و کشاورزی آمریکا تأیید شده است. این جلبک که در گروه جلبک های سبز-آبی قرار می گیرددارای موادی مغذی است که در سایر اغذیه گیاهی یافت نمی شود. لینولئیک اسید، انواع ویتامین و چربی های گوگرددار در این جلبک وجود دارند. علاوه بر این، اسپیرولینا منبع خوبی برای تأمین کاروتنوئیدها و عناصر کمیاب می باشد.
چربی و کربوهیدرات های موجود در اسپیرولینا ناچیز بوده و فاقد کلسترول است.از این رو برای تغذیه افراد دارای رژیم لاغری، گزینه ای بسیار مطلوب به شمار می رود. مطالعات فراوانی، تقویت سیستم ایمنی بدن انسان را توسط این جلبک تأیید کرده اند.
