بیماری پست لارو نیمه شفاف یا TPD
بیماری های مرتبط با گونههای ویبریو موجب بروز چالشهای مهمی در پرورش تحاری میگو شده اند. این باکتریها در صورت عدم کنترل میتوانند در آب و رسوبات تجمع یافته و یا درون سیستم پرورش تولید بیوفیلم نموده سبب بروز بیماری و میزان تلفات سنگین شوند.
در کارگاه های تکثیر میگو، گونههای ویبریو میتوانند از مسیرهای متعددی نفوذ نموده و یا تکثیر یابند. این موارد شامل ورود از طریق مولدین، ناپلیهای آلوده، آلودگی از طریق منابع آبی، انتقال توسط ریزجلبکها، غذای تر و زنده و یا خطوط انتقال آب و هوا میباشند. علاوه بر این، ویبریوها ممکن است با قرار گرفتن بر روی سطح تجهیزات پرسنلی و یا روی بدن آنها به درون سیستم، حمل و یا از طریق ریزگردها به درون کارگاه راه یابند.
لینک زیر مربوط به ترجمه مقاله ای است که یکی از جدیدترین بیماری های ناشی از ویبریو (و باز هم ویبریو پاراهمولایتیکوس و همچنان سم ناشی از یک ژن دیگر در این باکتری) را به نام بیماری پست لاروهای میگوهای شفاف معرفی نموده است. با توجه به مخاطرات عجیب و غریب سال های اخیر در کارگاه های تکثیر و پرورش میگو توصیه می کنم علاقمندان به اینگونه مطالب، مقاله را با دقت مطالعه نمایند.