بیستم آذرماه امسال (1402) منطقه آزاد قشم نشستی را به مناسبت هفته پژوهش برگزار نمود و طی آن، بنده، آقایان دکتر دشتیان نسب و دکتر اژدری به همراه خانم مهندس اشرف مطالبی را در زمینه سیستم های نوین پرورش میگو و ... ارائه دادیم. فایل ارائه های اینجانب و آقای دکتر دشتیان نسب در ذیل این مطلب برای علاقمندان بارگذاری شده است. امیدوارم مورد توجه واقع شود.
امنیت زیستی در آبزی پروری به اقداماتی اطلاق می گردد که برای جلوگیری از ورود و کنترل شیوع بیماری ها، انگل ها و سایر موجودات مضر در سیستم های آبزی پروری انجام می شود. اهمیت اجرای این اقدامات در پرورش میگو از این نظر که میگوها فاقد سیستم ایمنی پیشرفته می باشند، اهمیت دوچندان می یابد. مطلب حاضر ترجمه ای از مقاله ترویجی دکتر مانوج شارما در زمینه امنیت زیستی کاربردی در مزارع پرورش میگو می باشد که در سال 2019 نگاشته شده است.
مطلبی که لینک دانلود آن را در اینجا مشاهده می فرمائید، حدود ده سال قبل ترجمه نموده و از طرف گروه اینترنتی آبزیستان در وبلاگ قدیمی تری به همین نام منتشر کردم. امروز که داشتم مطالب ذخیره شده قدیمی رو بررسی می کردم دوباره چشمم بهش افتاد و به نظرم اومد باز نشرش برای علاقمندان مفید باشه. امیدوارم مورد استفاده قرار بگیره.
غالباً در پرورش میگو، ایمنی زیستی به منزله افزودن زیر ساخت های غیر ضروری و انجام فرآیندهای پیچیده و فاقد هرگونه سودآوری اقتصادی تعبیر می گردد. با این حال، اهمیت ایمنی زیستی از آن رو که به عنوان راهکاری کلیدی در پیشگیری از بروز بیماری نه تنها در هر مزرعه پرورش بلکه در کاهش این خطر در مزارع اطراف مطرح می باشد بسیار حیاتی است.
روش های ایمنی زیستی، موجب پیشگیری از ورود و نیز حذف عوامل بیماریزا از استخرهای پرورش می باشد. برخی از ساده ترین روش های اعمال ایمنی زیستی در سطح مزارع پرورش میگو عبارتند از :
ادامه دارد
پرورش میگو، نیازمند اجرای فعالیت های متعددی در طول روز و طی دوره پرورش است. در متنی که ملاحظه می فرمائید ( منتشر شده در Thefishsite دسامبر 2020، نوشته Alune) بخش زیادی از این فعالیت ها در دسته بندی های ده گانه جمع بندی شده و به همین دلیل، به نوعی می توان به آن به عنوان متنی ترویجی و کاربردی توجه نمود:
یکی از مهم ترین اقدامات به منظور فراهم نمودن محیطی فاقد بیماری برای میگو، عملیات ضدعفونی است. به همین دلیل لازم است پیش از ذخیره سازی استخر، همه جنبه های مرتبط با میگو اعم از استخر، وسایل و آب را ضد عفونی و پاکسازی نمود تا نسبت به حذف عامل بیماریزا و کاهش ریسک بروز بیماری اطمینان حاصل نمود.
در مرحله پیش فیلتراسیون، آب ورودی به استخر با هدف حذف ناقلین بیماری، شکارچیان، رقبای غذایی و جامدات معلق، از فیلترهای دارای چشمه 250 تا 300 میکرون عبور داده می شود. لازم است فیلترهای مورد استفاده به طور مرتب شسته و از مواد فیلتر شده پاکسازی شوند.
در مرحله ضدعفونی، از مواد شیمیائی ضدعفونی کننده استفاده می شود. پرمنگنات پتاسیم (0.5 تا 2.5 پی پی ام)، هیپوکلریت کلسیم (20 تا 30 پی پی ام)، TCCA (10 پی پی ام) و ... نمونه هایی از این ترکیبات شیمیائی محسوب می شوند. 24 ساعت بعد از اضافه کردن مواد ضدعفونی کننده، این مرحله خاتمه می یابد.
ادامه دارد
لینکی که در این مطلب قرار داده ام مربوط به نشریه ترویجی است که توسط تنی چند از همکاران پژوهشکده میگوی کشور ، اداره کل دامپزشکی بوشهر و به کوشش سازمان جهاد کشاورزی استان بوشهر تهیه شده و متن مناسبی است که با رویکرد ترویجی تهیه شده و برای آشناشدن بهره برداران صنعت پرورش میگو با پیاده سازی اصول ایمنی زیستی در مزارع، مفید خواهد بود.
